فصل جاری لیگ برتر به پایانش نزدیک شده و میان همهی مدعیان٬ ادن هازارد مدعی بزرگ بهشمار میرود...
دلایل اینکه ادن هازارد٬ بازیکن چلسی شایسهی کسب عنوان مرد سال فوتبال انگلیس است٬ پرشمار هستند: او روند ثابتی را حفظ کرده، بازیهایش سرگرم کننده بودهاند و نقش کلیدی در تیمش که احتمالا قهرمان میشود٬ بر عهده داشته.
برای درک اینکه هازارد چه هافبک تهاجمی خطرناکی شده٬ باید به الفبای فوتبال بازگشت. به اینکه وقتی در فوتبال٬ توپ را در اختیار میگیرید میتوانید سه کار با آن انجام دهید. میتوانید به قصد زدن گل شوت بزنید، می توانید به همتیمیتان پاس بدهید و یا حریف را دریبل کنید. ضمن آنکه اگر به دریبل هم روی آورید٬ سرانجام باید به یکی از دو گزینهی اول بازگردید. یعنی میتوان نموداری که در آن این سه حرکت را نشان میدهد٬ ترسیم کرد.
میان 50 گلزن، پاسور و دریبلزنهای پنج لیگ اول اروپا فقط هفت بازیکن هر سه ویژگی برشمرده را داشتهاند: لیونل مسی، آرین روبن، الکسیس سانچس، ادن هازارد، گرت بیل، نبیل فکیر و پائولو دایبالا. معیار این انتخابها این بوده که هر بازیکن حداقل 12 گل زده، بیش از 7 پاس گل داده و حداقل 57 بار حریفانش را دریبل کرده باشد. البته میتوان در آن نمودار مواردی مثل «خلق موقعیت برای همتیمیها» را هم افزود٬ ولی سه ویژگی اصلی همانهایی بودند که برشمرده شدند.
میان غایبان باید به کریستیانو رونالدو اشاره کرد که به آن تعدادی که ذکر شد حریفانش را دریبل نکرده و نیمار که آن تعداد پاس گل را نداده و کوین دی بروین که آن تعداد گل را نزده.
آنچه برشمرده شد٬ هنوز نشان نمیدهند چرا باید ادن هازارد مرد سال فوتبال انگلیس شود٬ ولی بیتردید ویژگیهایش را ارائه میدهند. اولین نکتهی کلیدی هازارد تداومش بوده. برخی از همتیمیهای او آغازی درخشان داشتهاند و پایانی سرد. مثل سسک فابرگاس که از کریسمس به بعد نزول کرد یا نمانیا ماتیچ که صلابت نیمفصل اول را از دست داد یا کورتوا که درون دروازه چندین اشتباه مهلک داشت یا دیگو کاستا که در این اواخر یا محروم بود و یا مصدوم. ولی هازارد فصل 15-2014 را درخشان آغاز کرده و درخشان هم ادامه داده.
برای توصیف «تداوم» راههای متعددی وجود دارند. مثلا این که هازارد در همهی بازیهای لیگ چلسی در این فصل به میدان رفته که به خودی خود اهمیت فراوانی دارد. او میان بازیکنان تهاجمی لیگ یگانه کسی است که نه مصدوم شده و نه هرگز محروم، نه به استراحت روی آورده و نه مربیاش از او روی برگردانده؛ حتی بهندرت تعویض شده. هازارد از اکتبر تاکنون پیش از دقیقهی 90 تعویض نشده. این نکته هم غیرمنتظره است که هازارد بازیکنی است که بیشترین خطا در لیگ روی او انجام شده. در عین حال از آن دست بازیکنانی است که تلاش میکند به داوران نشان دهد رویش خطا کردهاند؛ در حقیقت او را یکی از پنالتیگیرهای لیگ برتر میشناسند.
هازارد سرانجام خود را به صف نخبگان رسانده و طی چهار فصل اخیر مسیر صعودیای را پیموده. این بازیکن بلژیکی پیش از این هم چند باری به صف بزرگان نزدیک شده بود٬ ولی سپس نزول کرده بود. او فصل پیش را در چلسی بدون فتح جام سپری کرد. او در دیدار برگشت نیمهنهایی سرنوشتساز پارسال برابر آتلتیکو مادرید در انجام وظایف دفاعیاش دو بار ضعف نشان داد تا خوانفران زمینهساز به ثمر رسیدن آن دو گل حیاتی شود. مشکل لزوما این نبود که هازارد دفاع نکرده - چنانکه برای مثال رونالدو هم بهندرت در کارهای دفاعی شرکت میکند - ولی نکته این بود او در آن برهههای بازی تاثیرگذاری تهاجمیاش را هم از دست داده بود و به همین دلیل خیلیها انگشت تقصیر در حذف چلسی را به سوی هازارد گرفتند.
برای توصیف تداوم هازارد باید به 12 گلی که در این فصل زده٬ اشاره کرد که در 12 دیدار مختلف زده شدهاند. آنچه آن را نامتعارف میکند٬ این است که برای مثال سرخیو آگرو 17 گل زده ولی در 11 بازی. ضمن آن که آگرو مهاجم نوک است و هازارد مرد میانی گوش بهشمار میرود... مدعیان گرفتن عنوان مرد سال فوتبال انگلیس چندان پرشمار هم نیستند. الکسیس سانچس آغاز معرکهای داشت٬ ولی چند هفتهای هم محو شد. همینطور سرخیو آگرو. ظهور هری کین قصه معرکهای شده٬ ولی او نامزد دریافت عنوان بهترین بازیکن جوان سال است٬ نه مرد سال.
همینجا باید به تداوم هازارد بازگشت. این که او طی چهار فصل بازی در لیگ یک فرانسه دو بار عنوان بهترین بازیکن جوان سال را کسب کرد و در دو فصل بعدی بهترین بازیکن سال شد. او پس از پیوستن به چلسی در انگلیس هم عنوان بهترین بازیکن سال را بهدست آورد و حالا در روند این مسیر صعودی٬ زمان دریافت عنوان مرد سال در انگلیس هم برایش فرا رسیده.
شیفتگان لیگ برتر طی سالهای اخیر شاهد رفتن بزرگان لیگشان به سایر کشورها بودهاند. کسانی مثل لوکا مادریچ، گرت بیل و لوییس سوارس و اکنون میتوان هازارد را کنار این سه قرار داد. در حالی که همه در انتظار فرا رسیدن بهترین روزهایش بهسر میبرند.