یادداشت: فالکائو در چلسی؛ منطقی زیرِ سوال

فرمی که از رادامل فالکائو در کوپا امریکا می‎‌بینیم، منطقِ مورینیو برایِ استفاده از او در چلسی را زیرِ سوال می‌برد.

از یک سو علاقه‌یِ ژوزه مورینیو برایِ به خدمت گرفتنِ فالکائو قابل درک است. مهاجمِ 29 ساله‌یِ کلمبیایی، 18 ماه پیش یکی از بهترین مهاجمینِ جهان بود و در شرایطی که چلسی نیاز به یک مهاجم دارد، او به شکلِ قرضی قابلِ استخدام است.
  

اگر فالکائو فرمِ مطلوبش را پیدا کند، چلسی دو مهاجمِ درجه یک خواهد داشت و لویک رمی را هم به عنوانِ پشتیبانشان. اگر این اتفاق نیفتد هم بهایی که چلسی برایِ این قمار پرداخت می‌کند، تنها حقوقِ یک فصل است.

اما وقتی به بازیِ فالکائو در کوپا امریکا دقت می‌کنیم، این سوال پیش می‌آید که مورینیو چطور قصد دارد از او استفاده کند. مسئله فرمِ حالِ حاضرِ فالکائو نیست. شاید این فرم با بهبودِ کاملِ زانویِ مصدومش تغییر کند. نکته‌یِ مهم اینجاست که به نظر نمی‌رسد فالکائو دیگر قادر به بازی به عنوانِ تک مهاجم باشد، و این دقیقا چیزی است که مورینیو از او می‌خواهد. کلمبیا در جامِ جهانیِ گذشته با سیستمِ 1-3-2-4 درخشید. تئو گوتیرز به عنوانِ تک مهاجم و خامس رودریگز به عنوانِ بال، فوتبالی روان برایِ تیمِ پکرمن به نمایش گذاشتند. اما پکرمن فالکائو را با وجودِ فرمِ نامطلوبش به تیمِ ملی بازگرداند. این تصمیمِ پکرمن با 5 گلی که فالکائو قبل از کوپا امریکا زد، به نظر تصمیمِ درستی آمد. اما مثلِ آرژانتین، تعدادِ مهاجمینِ زیادِ کلمبیا، برایشان دردسار ساز شد. قرار دادنِ کارلوس باکا، با توجه به فصلِ عالی‌ای که در سویا سپری کرده بود، کنارِ فالکائو برایِ بازیِ اول، منطقی بود. اما نتیجه 2-4-4 بسته‌ای شد، با دو مهاجم که به شکلِ ذاتی، عادت به تک بازی کردن دارند و خامس رودریگزی که مجبور بود عقب‌تر و چسبیده به بالِ چپ بازی کند. برایِ همین در بازیِ دوم، مقابلِ برزیل، تئو گوتیرز که بیشتر در پستِ مهاجمِ دوم تجربه دارد، جایِ باکا را گرفت و کلمبیا دوباره فوتبالِ روانش را پیدا کرد.

نکته‌یِ مهم این است گوتیرز یک مهاجمِ دوم است، نه یک هافبکِ تهاجمیِ شماره‌یِ 10. برایِ همین می‌تواند کمکِ بیشتری به فالکائو بکند، تا بازیکنانی مثلِ اسکار یا فابرگاس. چلسی چنین مهاجمِ دومی ندارد. کاری که چلسی از تک مهاجمش می‌خواهد این است که قادر باشد توپ را پشت به دروازه حفظ کند و هافبک‌ها را به جریانِ حمله اضافه کند؛ کاری که کاستا و دروگبا می‌کردند.

شاید پکرمن اشتباه می‌کند و فالکائو هنوز سرعت و قدرت به عنوانِ مهاجمِ تک را دارد. اما چیزی که تا اینجایِ کوپا امریکا دیدیم هیچ نشانی از این فرض نداشته است و در این شرایط باید گفت فالکائو به لحاظِ تاکتیکی به چلسی نمی‌خورد.

جاناتان ویلسون

ای اسپورت