معرفی کامل برترین تیم های حاضر در یورو 2016

در ادامه مطلب به معرفی تیم های یورو 2016 به صورت کامل خواهیم پرداخت. 

     تیم ملی اوکراین

 هر چند تیم ملی اوکراین هم مثل سایر جمهوری های استقلال یافته، پس از فروپاشی شوروی پا گرفت اما سابقه فوتبال در اوکراین به 9 دهه قبل می رسد

اولین بازی های منتخب اوکراین

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، طی سالهای 1925 تا 1935 فوتبال اوکراین دارای تیم منتخبی بود که گهگاه فرصت حضور در مسابقات غیر رسمی را هم پیدا می کرد. قدیمی ترین اسناد مربوط به مسابقه این تیم به آگوست 1928 باز می گردد. اندکی قبل از مسابقات سراسری شوروی، منتخب اوکراین در دو دیدار غیر رسمی برابر تیمی از اروگوئه به میدان رفت که از کارگران عضو حزب کمونیست در این کشور تشکیل شده بود. این تیم که در زبان اسپانیایی Federación Roja del Deporte خوانده می شد، در اولین بازی خود در اوکراین با نتیجه(2-1) پیروز شد اما در دومین مسابقه با نتیجه(3-2) تن به شکست داد.

 

حضور در مسابقات قهرمانی شوروی

پس از آن اوکراین وارد رقابت های قهرمانی شوروی شد و پس از دو برد مقابل بلاروس و ترانسکاوکاسیان( منطقه ای شامل آذربایجان، ارمنستان و گرجستان) در فینال از مسکو شکست خورد و به عنوان دومی شوروی رسید. یک سال بعد اوکراین در دیداری مقابل تیمی از اتریش جنوبی قرار گرفت و با نتیجه(4-1) به برتری دست یافت. این دیدار غیر رسمی در خارکیف برگزار شد. در سال 1931 هم اوکراین مجددا در رقابت های قهرمانی شوروی شرکت کرد. این تیم از مرحله نیمه نهایی وارد تورنمنت شد اما در همان دیدار نخست با 3 گل از ترانسکاوکاسیان شکست خورد و راهی به فینال نیافت. پس از ان رقابت های تیمهای منتخب از جمهوری های شوروی محدود شد و باشگاه های این بخش ها در رقابت های قهرمانی شوروی به رقابت با یکدیگر پرداختند. تنها پس از گذشت نیم قرن و در سال 1986 بود که مجددا جمهوری های شوروی در رقابت های اسپارتاکیاد شوروی به مصاف هم رفتند. مسابقاتی که اوکراین میزبان ان ها بود و این تیم در فینال ازبکستان را از پیش رو برداشت.

 استادیوم های غول پیکر، نماد اهمیت ورزش در بین کمونیست ها

اهمیت ورزش را در سیستم کمونیستی می توان از استادیوم های غول پیکر ساخته شده در کشورهای مختلف بلوک شرق دریافت. عمده استادیوم هایی که در دهه 50 ساخته شدند بیش از 50 هزار نفر گنجایش داشتند. استادیوم دینامو با نام ریپابلیک( جمهوری) نیز 100 هزار نفری بود. ظرفیتی معادل استادیوم های بزرگ شوروی در پایتخت مثلا ورزشگاه لنین.

 دینامو مسکو؛ دینامو کیف

در شوروی نیز مثل سایر کشورهای بلوک شرق تیم های بزرگ متعلق به تشکیلات دولتی بودند. بیشترین امکانات از آن تیم های متعلق به ارتش بود و آن گاه نوبت به تیم هایی می رسید که با تشکیلات پلیسی و سرویس های اطلاعاتی مرتبط بودند. اولین این باشگاه ها دینامو مسکو بود که در سال 1923 تاسیس شد و بعدها نوبت به دینامو کیف بود که بر اساس برنامه های دولتی تشکیل شود. دینامو کیف تا قبل از فروپاشی شوروی 13 بار قهرمان شوروی شد در حالی که دینامو مسکو 11 بار به این افتخار دست یافت.

باشگاهی برتر از تیم ملی

باشگاه دیناموکیف در سال 1927 در اوکراین تاسیس شد. این تیم نخستین باشگاه شوروی بود که در سال 1961 با به دست آوردن جام قهرمانی باشگاه های شوروی، این عنوان را از چنگ تیم های پایتخت خارج سازد.  مردانی چون آناتولی بیشوویتس، ویکتور سربریانیکوف و... از جمله نفرات کلیدی این تیم بودند که در جام جهانی 1966 با تیم ملی شوروری صاحب عنوان چهارم جام جهانی شدند. در سال 1975 دیناوکیف در فینال جام در جام اروپا با نتیجه(3-0) فرنس واروش مجارستان را شکست داد و اولین پیروزی اروپایی را برای باشگاه های روس به ارمغان آورد. در همان سال اولگ بلوخین ستاره دیناموکیف عنوان مرد سال فوتبال اروپا را از آن خود ساخت. برای مدت دو سال مسوولان تیم ملی شوروی از این باشگاه به عنوان« تیم ملی شوروی» نام می بردند.

دومین افتخار دینامو

عنوانی که 11 سال بعد توسط ایگور بلانوف دیگر بازیکن دیناموکیف مجددا نصیب فوتبال شوروری شد.  با ورود والری لوبانفسکی درخشش دینامو ادامه یافت و این تیم در سال 1986 تیم اتلتیکو مادرید اسپانیا را شکست داده، برای دومین بار فاتح جام در جام اروپا شد.

سفر به اروپای غربی

هنگامی که میخاییل گورباچف رهبر شوروی سیاست گلاسنوست( دروازه های باز) را آغاز کرد، بسیاری از بازیکنان کشور شوروی راهی اروپای غربی شدند. اولین این بازیکنان الکساندر ساوروف بازیکن دینامو کیف بود که در 27 سالگی با قراردادی 3.2 میلیون  پوندی راهی یوونتوس ایتالیا شد.

پایان کار در شوروری

در جام جهانی 1990 شوروی به عنوان نایب قهرمان جام ملت های اروپا عملکرد ناامید کننده ای داشت و با دو باخت(2-0) مقابل رومانی و آرژانتین خیلی زود از گردونه رقابت ها کنار رفت. در آن ایام زمان فروپاشی شوروی به صفر رسیده بود و تیم ملی نیز از اکثریتی اوکراینی تشکیل شده بود که همگی خواهان استقلال از شوروی بودند.

فساد در فوتبال اوکراین

در فصل 96-95 با  رای فیفا تیم دیناموکیف به دلیل تلاش برای تطمیع داور در مسابقه با پاناتینایکوس از رقابت ها کنار گذاشته شد. این اتفاق در جریان رقابت های باشگاه های اروپا اتفاق افتاد. چندی بعد یکی از گروه های تروریست اوکراینی بمبی را در یک استادیوم منفجر کرد و به این ترتیب رییس یکی از باشگاه های منطقه ای کشته شد.

 

لیگ اوکراین

اولین دوره لیگ اوکراین در دو گروه چهارده تیمی برگزار شد که هر گروه نیز یک قهرمان مجزا داشت! پس از آن رقابت ها در یک گروه 22 تیمی ادامه یافت و در فصل 97-96 تعداد تیم ها به 24 افزایش یافت. اما تا سال 1999 این تعداد به 20 تیم کاهش یافت. در حال حاضر این رقابت ها با حضور 14 تیم برگزار می شود.

بزرگ ترین افتخار

هرچند اوکراین خود میزبان مشترک یورو 2012 بوده است اما بزرگ ترین افتخار فوتبالی این تیم در جام جهانی 2006 و تحت رهبری اولگ بلوخین چهره افسانه ای فوتبال این کشور کسب شد. در جام جهانی آلمان، این تیم بازی اول خود را با 4 گل به اسپانیا واگذار کرد اما با دو برد مقابل عربستان(4-0) و تونس(1-0) راهی دور دوم شد و به دنبال تساوی (0-0) با سوییس و برتری(3-0) در ضربات پنالتی، به جمع هشت تیم برتر جام جهانی صعود کرد. در این جا شکست(3-0) مقابل ایتالیا مانع از صعود اوکراین به نیمه نهایی شد.

 

اوکراین در مسیر یورو 2016

 تیم ملی اوکراین در گروه سوم مسابقات مقدماتی یورو قرار گرفت و نتایج زیر را کسب کرد:

اوکراین(0-1) اسپانیا/ اوکراین(0-1) اسلواکی/ اوکراین(3-1) بلاروس/ اوکراین(3-0) لوگزامبورگ/اوکراین(1-0) مقدونیه

اسپانیا(1-0) اوکراین/ اسلواکی(0-0) اوکراین/ بلاروس(0-2) اوکراین/لوگزامبورگ(0-3) اوکراین/مقدونیه(0-2) اوکراین

به این ترتیب اوکراین 19 امتیازی در گروه خود سوم شد و راهی دیدار پلی آف. در این مسابقه زرد و ابی ها یک برد(2-0) و یک تساوی(1-1) مقابل اسلوونی کسب کرده و راهی مرحله نهایی یورو شدند.

 ستاره تیم: آندری یارمولنکو

سرمربی تیم: میخایلو فومنکو

با نام کامل میخایلو ایوانوویچ فومنکو. وی در روز 19 سپتامبر 1948 در مالاریبیتسیا اوکراین متولد شد و طی سال های 1965 تا 1979 مدافع تیم های اسپارتاک سومی، زوریا لوهانسک و دیناو کیف بود. از سال 1979 مربیگری را با تیم فرونزنتس سومی آغاز نمود و تا امروز در تیم هایی چون دیناموکیف، دسنا چرنیهیف؛ الرشید بغداد، گینه، زسکا کیف، متالیست و سالیوت بلگورود مربیگری کرده است. وی از سال 2012 سرمربی اوکراین شده و تا امروز 22 برد، 6 مساوی و 4 شکست با این تیم در کارنامه خود ثبت کرده است.

اوکراین در یک نگاه

لقب: Жовто-Сині( زرد و آبی ها)؛ Збірна( تیم)

آخرین رتبه در فیفا: 22

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 11( فوریه 2007)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 132( سپتامبر 1993)

تعداد حضور در جام جهانی: 1

تعداد حضور در یورو:2

اولین بازی: اوکراین(1-3) مجارستان( 29 آوریل 1992 در اوژهورود، اوکراین)

بهترین پیروزی: اوکراین(9-0) سن مارینو( 6 سپتامبر 2013 در لویو؛ اوکراین)

بدترین شکست: اوکراین(0-4)  کرواسی(25 مارس 1995 درزاگرب؛ کرواسی)

اوکراین(0-4) اسپانیا( 14 ژوئن 2006 درلایپزیک؛ آلمان)

اوکراین(0-4) چک( 6 سپتامبر 2011 درپراگ؛ چک)

تیم ملی ایرلند شمالی

تیم ملی ایرلند شمالی برای نخستین بار حضور در مرحله نهایی رقابت های یورو را تجربه می کند.

بخش شمالی، بخش جنوبی

به گزارش کاپ، پس از آغاز فوتبال در بریتانیا، فوتبال در مناطق شمالی پروتستان نشین که به اسکاتلند و انگلستان نزدیک تر هستند، محبوب تر ازسایر بخش های ایرلند شد. کاتولیک نشین های مناطق جنوبی ایرلند فوتبال و کریکت را ورزش های وارداتی از سوی انگلیس خواندند. وقتی پروتستان ها تشکیلات فوتبال ایرلند شمالی را در اختیار گرفتند، کاتولیک ها تا حد بسیاری خود را کنار کشیدند. اکثر تیم های ایرلند شمالی به پروتستان ها تعلق یافت و فقط باشگاه کلیفتونویل در دوبلین توسط کاتولیک ها شکل گرفت.

 

حضور ایرلندی ها در بین فاتحان المپیک

ایرلند در  نخستین گام در  1892 با نتیجه حیرت انگیز سیزده بر صفر در بلفاست برابر انگلیس زانو زد. بیش از یک دهه گذشت و فوتبال وارد بازی های المپیک شد. آنچه که به عنوان تیم ملی برای بریتانیایی ها  افتخار کسب کرده بود، تیم ملی آماتوری با عنوان «تیم بریتانیای کبیر» با ترکیبی از بازیکنان انگلیسی، ولزی، اسکاتلندی و ایرلندی به شمار می رفت که دو مدال طلای فوتبال رقابت های المپیک 1908 و 1912 را با اقتدار کسب کرده بود.

کاتولیک ها و پروتستان ها

تا مدتها ایرلند به صورت کشور واحدی در مسابقات شرکت می کرد. اما اگر ایرلندی باشید نمی توانید از رویارویی کاتولیک ها و پروتستان ها، و همین طور تقابل طبقه کارگر و طبقه متوسط شانه خالی کنید. درگیری طرفداران باشگاه کلیفتونویل  با تماشاگران سایر تیم ها بخشی از حوادث آشنای لیگ ایرلند شمالی به شمار می رفت و حضور ماموران پلیس در جریان دیدارهای دور از خانه این تیم بارها تکرار شد. ستیز کاتولیک ها با تیم ملی ایرلند شمالی فصل کلیدی فوتبال این خطه بود. آنها تیم ملی ایرلند شمالی را نماینده پروتستانیسم خواندند و با تاکید بر گرایش ضد سلطنت و ضد انگلیسی شان به لوگو تیم ملی ایرلند که مبتنی بر نشانه های سلطنتی بود اعتراض کردند. چالش دیگر انجام دیدارهای ملی ایرلند شمالی در استادیوم وینزرپارک در بلفاست بود. این استادیوم در منطقه پروتستان نشین قرار داشت و بر در و دیوار مناطق اطرافش شعارهای ضد کاتولیکی به چشم می خورد.

 

بلنش فلاور محافظ بازیکنان ایتالیا

ایرلندشمالی هم مثل سایر تیم های بریتانیای از سال 1950 برای صعود به جام جهانی تلاش کرد. این تیم  دو دوره پشت سر دیگر تیم های بریتانیا باقی ماند و سرانجام از سال 1958 در رقابت های انتخابی جام جهانی با تیم های خارج از بریتانیا به رقابت پرداخت. در مقدماتی جام جهانی سوئد، این تیم با پرتغال و ایتالیا همگروه بود. تیم ایرلند ابتدا در دو دیدار خارج از خانه مقابل پرتغال(1-1) و در برابر ایتالیا(1-0) متوقف شد. برد(3-0) خانگی مقابل پرتغال امیدهای این تیم را برای حضور در جام جهانی زنده کرد و سرانجام برد(2-1) در برابر ایتالیا ایرلند را راهی جام جهانی کرد. دیداری که در آن دنی بلنش فلاور کاپیتان ایرلند از بازیکنان ایرلند خواست تا همگی بازیکنان ایتالیا را اسکورت کنند تا در هنگام خروج آنان از زمین، خطری آن ها را تهدید نکند. ارتش سبز و سپید به جام جهانی رسید.

تبعات فاجعه هوایی

در آغاز سال 1958 هواپیمای باشگاه منچستریونایتد در مونیخ آتش گرفت و برخی از ستارگان این تیم از دنیا رفتند. قهرمان آن روز تراژیک هاری گرگ دروازه بان ایرلندی تیم بود که 48 نفر از حادثه دیدگان را نجات داد. گرگ شرایط مناسبی برای حضور در جام جهانی نداشت. اما سرانجام خود را با کشتی به سوئد رساند و در جام جهانی به ستاره ایرلند بدل گشت

ایرلندی ها در جام جهانی 58

تیم ایرلند کار در جام جهانی را در روز 8 ژوئن 1958 آغاز کرد. در حضور 10647 تماشاگر حاضر در اوریانس وال شهر هالمشتاد، این تیم در دقیقه 21 توسط ویلبور کاش دروازه چکسلواکی را باز کرد و(1-0) به برتری دست یاقت. سه روز بعد ایرلند در دقیقه 4 توسط ویلیام مک پارلند دروازه آرژانتین را گشود اما در ادامه حریف 3 بار گلزنی کرد و ارتش سبز و سپید(3-1) بازنده شد. ایرلند در آخرین بازی نیز دو بار از مدافع عنوان قهرمانی( آلمان) پیش افتاد اما بازی 2 بر 2 شد تا امتیازات این تیم با چکسلواکی برابر شود.

 

دیدار پی آف در مرحله گروهی

در آن روزها خبری از قانون تفاضل گل نبود و ایرلند دیداری تکراری مقابل چکسلواکی برگزار کرد. مسابقه دو تیم(1-1) به پایان رسید و کار به وقت اضافی کشیده شد. جایی که مک پارلند دومین گل خود در بازی را به ثمر رساند و ایرلند راهی یک چهارم نهایی شد. هرچند تنها دو روز برای بازی با فرانسه فرصت بود و علیرغم یک بازی پایاپای در برابر بهترین خط حمله جام، نیمه دوم نتیجه(4-0) به سود فرانسه شد؛ ایرلند بیش از دو دهه از جام جهانی دور ماند.

گمنام بزرگ جام جهانی 82

ایرلند در مقدماتی جام جهانی 1982 همراه با اسکاتلند،سوئد، پرتغال و رژیم اشغالگر قدس در یک گروه قرار داشت و با 3 برد، 3 تساوی و 2 باخت به دنبال اسکاتلند راهی جام جهانی اسپانیا شد. در جام جهانی ایرلندشمالی در 16 ژوئن 1982 پس از 24 سال مجددا به میدان رفت و در اولین دیدار با یوگسلاوی به تساوی(0-0) دست یافت. پنج روز بعد گری آرمسترانگ در دقیقه 10 دروازه هندوراس را گشود اما ایرلند نتیجه ای بهتر از تساوی(1-1) کسب نکرد. به این ترتیب کار صعود دشوار شد. این تیم باید در برابر میزبان جام به برتری دست می یافت. بیلی بینگهام مربی تیم می دانست که داوران در هر بازی یک پنالتی برای میزبان گرفته اند این بود که هر گونه حرکت مشکوک در محوطه جریمه را برای بازیکنانش ممنوع اعلام کرد. با این وجود مربی تصور نمی کرد که این بار داور از راه 10 نفره کردن تیمش به میزبان کمک کند. سرانجام با تک گل آرمسترانگ(47) ایرلند برنده شد و راهی مرحله دوم شد.

پایان یک شگفتی

دو گل بیلی همیلتون برای برد مقابل اتریش کافی نبود و این تیم پس از تساوی(2-2) مقابل اتریش، از فرانسه(1-4) شکست خورد و از جام کنار رفت. چهار سال بعد خبری از تیم شگفتی ساز سال 82 نبود و تیم پس از تساوی(1-1) مقابل الجزایر، از اسپانیا(2-1) و از برزیل(0-3) باخت و پس از آن نیز دیگر موفق به حضور در هیچ تورنمنت معتبری نشد.

 

ایرلند شمالی در مسیر یورو 2016

تیم ملی ایرلند شمالی در مرحله مقدماتی یورو 2016 در گروه ششم مسابقات قرار داشت و نتایج زیر را کسب کرد:

ایرلندشمالی(0-0) رومانی/ ایرلندشمالی(1-1) مجارستان/ ایرلندشمالی(2-1) فنلاند/ ایرلندشمالی(2-0) جزایر فارو/ ایرلندشمالی(3-1)یونان

رومانی(2-0) ایرلندشمالی/مجارستان(1-2) ایرلندشمالی/فنلاند(1-1) ایرلندشمالی/جزایر فارو(1-3) ایرلندشمالی/یونان(0-2) ایرلندشمالی

به این ترتیب ایرلندشمالی با 21 امتیاز بالاتر از رومانی(20 امتیاز)، مجارستان(16)، فنلاند(12)، فارو(6)و یونان(6 امتیاز) صدرنشین گروه و مستقیما راهی جام ملت های اروپا شد.

سرمربی تیم

مایکل اونیل  با نام کامل مایکل اندرو مارتین اونیل متولد 5 جولای 1969 در پورتاداون ایرلند شمالی است. دوران فوتبال وی از سال 1984 تا 2004 بود و معروف ترین تیم هایی که وی در آن ها بازی کرد، عبارت اند از: نیوکاسل، داندی یونایتد اسکاتلند، هیبرنیان اسکاتلند، کاونتری انگلیس، ردینگ انگلیس، ویگان انگلیس. وی مدتی را در فوتبال آمریکا و تیم پورتلند تیمبرز سپری کرد و سرانجام از سال 2006 مربیگری را آغاز کرد. وی دو سال مربی برچین سیتی بود و آن گاه سه فصل را در تیم شارموک راورز سپری کرد. جایی که دو بار فاتح لیگ ایرلند شد و سرانجام از سال 2011 پست مربیگری تیم ملی ایرلند شمالی را به دست آورد.

رویای دست نیافتنی

شاید برپایی یک تیم ملی ایرلند با ترکیب بازیکنان ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند، افق شیرینی به نظر برسد، آنچه در راگبی رخ  داد و بازیکنان ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند با یک پیراهن پا به میدان گذاشتند و نتیجه خوبی هم گرفتند، یا اینکه باشگاه دری سیتی از ایرلند شمالی در رقابت های لیگ جمهوری ایرلند بازی کرد. ولی همه می دانند حتی اگر دو ایرلند یکی هم شوند، کاتولیک ها و پروتستان ها یکی نخواهند شد.

ایرلندشمالی در یک نگاه:

لقب: ارتش سبز و سفید

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 26( آوریل 2016)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 129( سپتامبر 2012)

تعداد حضور در جام جهانی: 3

تعداد حضور در یورو: 1

اولین مسابقه: ایرلند(0-13) انگلیس( 18 فوریه 1882 در بلفاست؛ ایرلند)

بهترین پیروزی: ایرلند(7-0) اسکاتلند( 1 فوریه 1930 در بلفاست)

بدترین شکست: ایرلند(0-13) انگلیس( 18 فوریه 1882 در بلفاست؛ ایرلند)

تیم ملی آلمان با سه بار قهرمانی و سه نایب قهرمانی پرافتخارترین تیم تاریخ مسابقات یورو به شمار می آید.

فوتبال در کنار مراکز صنعتی

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، فوتبال سال های پایانی قرن نوزدهم آلمان در مناطق مجاور مراکز صنعتی کشور رونق یافت. بعدها یک سوم باشگاه های بوندس لیگا از جمله شالکه و بورسیا دورتموند، از مناطق صنعتی آمدند. طبقه متوسط فوتبال را دوست داشت، ولی فوتبال به ورزش ویژه کارگران مناطق صنعتی بدل شد. گسترش فوتبال در آلمان با مقاومت هم رو به رو بود. در ایالت باواریا، بزرگ ترین ایالت آلمان، که شهر مونیخ در آن قرار دارد، بازی فوتبال تا 1913ممنوع بود و خیلی ها فوتبال را ورزش انگلیسی که باعث عقب ماندگی آلمانی ها می شود یاد کردند. اما فوتبال در مناطق صنعتی آلمان به مدد سرمایه های محلی، به رغم فقدان برنامه های دولتی رشد سریعی کرد.

 

شکل گیری اتحادیه فوتبال آلمان

اتحادیه فوتبال آلمان در سال 1900 با مدیریت افراد طبقه متوسط تاسیس شد و یکی از اصلی ترین وظایف خود را بررسی صالحیت مراکز فوتبال برشمرد. در کشاکش تضادهای مالی  و فاصله طبقه کارگر و متوسط بود که اتحادیه فوتبال آلمان شیوه بازی باشگاه هایی با ریشه کارگری را بسیار «خشن» خواند و به همین بهانه، آنها را به عضویت خود نپذیرفت. توفیق روزافزون آن باشگاه های مناطق کارگری و افزایش تعداد طرفدارانشان بود که اتحادیه فوتبال آلمان را به پذیرش کارگران مجبور کرد.

 

حرفه ای یا آماتور؟

مقوله پروفشنالیسم (حرفه ای گری) یکی از مباحث جدی ورزش آلمان بود و در دهه 1920 به اوج خود رسید، همان دورانی که مجارستان، اتریش و چکسلواکی، حرفه ای بودن ورزشکاران را قانونی اعلام کردند و آن را به عنوان یک اصل پذیرفتند. فوتبال آلمان در آن سال ها هنوز ورزش آماتوری به شمار می رفت و فقط هزینه های ناشی از غیبت بازیکنان در محل کارشان پرداخت می شد. در 1930، اتحادیه فوتبال آلمان اکثر باشگاه های موفق متعلق به کارگران مثل شالکه را به دلیل آن که به بازیکنان شان برای جبران هزینه ها، به جای پنج مارک، ده مارک می پردازند، از رقابت ها کنار گذاشت. 

شکل گیری لیگ منطقه ای

رقابت های اولیه باشگاه های آلمان براساس تقسیم بندی مناطق مختلف آغاز شد. باشگاه های هر منطقه با یکدیگر می کردند و تیم های انتهای جدول به دسته پایین تر می رفتند. با پیروزی های دائمی باشگاه های متعلق به کارگران، اتحادیه فوتبال آلمان در 1923، قانون سقوط تیم ها به دسته پایین تر را برای دو سال به حالت تعلیق درآورد و دلیل آن را رسوخ اوباش ها به میادین فوتبال و درگیری های خشونت بار داخل و خارج میدان ذکر کرد، در حالی که باشگاه های مناطق کارگری، حریفان را پشت سر گذاشته بودند و تصمیم اتحادیه فوتبال به محدود کردن آنها نظر داشت.

ورود دیرهنگام به یورو

ژرمن ها در اولین دوره جام جهانی حضور نداشتند. اما در دومین دوره جام جهانی در رقابت ها حاضر شدند و مقام سوم مسابقات را به خود اختصاص دادند. آن ها در هنگام شکل گیری یورو نیز تمایلی به حضور در مسابقات از خود نشان ندادند و در سال های 1960 و 1964 در شمار غایبان مسابقات بودند. تنها از اواسط دهه 60 بود که ژرمن ها برنامه های خود را برای حضور در مسابقات تغییر دادند. در 1963 لیگ سراسری با عنوان« بوندس لیگا» شکل گرفت و پنج سال بعد تیم راهی مسابقات انتخابی یورو شد.

شوک بزرگ!

برای تیمی که دو سال قبل نایب قهرمان جام جهانی شده بود مصاف با یوگسلاوی و آلبانی در مرحله گروهی نمی توانست مساله دشواری باشد. تیم کار را به لطف 4 گل گرد مولر با برد(6-0) مقابل آلبانی شروع کرد. باخت(1-0) در خانه یوگسلاوی با برد(3-1) خانگی جبران شد تا تیم در آخرین روز برای صعود نیازمند یک برد مقابل آلبانی باشد.  اتفاقی که نیفتاد! تساوی دون گل در این مسابقه به منزله حذف آلمان از این رقابت ها بود و آن گاه دوران حضور متوالی ژرمن ها در مرحله نهایی یورو آغاز شد.

 

شروع ضعیف در مقدماتی یورو 72

ژرمن ها دو سال پس از کسب عنوان سوم جام جهانی 1970 مرحله مقدماتی یورو را به راحتی پشت سر گذاشتند. آلمان ناباورانه در اولین بازی در خانه مقابل ترکیه(1-1) متوقف شد. مولر با گلزنی خود ژرمن ها را در خانه آلبانی پیروز کرد و پس از آن هم روزهای درخشان شروع شد. برتری در خانه ترکیه(3-0)، برد خانگی مقابل آلبانی(2-0) و برتری(3-1) در خانه لهستان کار صعود را قطعی ساخت و آلمان در دیداری تشریفاتی در خانه با لهستان به تساوی(0-0) دست یافت.

 

فتح ومبلی و اولین قهرمانی

اما کار بزرگ ژرمن ها در 29 آوریل 1972 رقم خورد. جایی که سبزپوشان آلمان در حضور 96800 تماشاگر انگلستان را در ومبلی(3-1) شکست داد. این برد به منزله نزدیک شدن ژرمن ها به قهرمانی بود. یک تساوی خانگی(0-0) آلمان را به جمع چهار تیم برتر اروپا فرستاد و آن گاه نوبت به دو برد مقابل بلژیک(2-1) و شوروی(3-0) رسید. از 5 گل آلمان 4 گل توسط گرد مولر به ثمر رسید و ژرمن ها قهرمان اروپا شدند.

سایه ای از تیم بزرگ

ژرمن ها در مرحله مقدماتی یورو 76 با 3 برد و 3 تساوی از گروه خود صعود کردند. دو تساوی مقابل یونان و تساوی در خانه بلغارستان نتیجه چندان جالبی نبود. اما تیم پس از برد(3-1) برابر اسپانیا بار دیگر به جمع 4 بزرگ اروپا رسید. در مسابقات مرحله نهایی یورو 76 ژرمن ها باز هم میزبان تورنمنت را شکست دادند. آن ها از شکست(2-0) مقابل یوگسلاوی برد(4-2) کسب کردند و در فینال هم باخت(2-0) مقابل چکسلواکی را به تساوی(2-2) بدل ساختند اما در ضربات پنالتی برای اولین و آخرین بار شکست خوردند و در حالی جام را از دست دادند که باز هم آقای گل 4 گله بود و نامش هم مولر بود. اما این بار او« دیتر مولر» بود.

 

پرافتخارترین تیم یورو

ژرمن ها پس از آن در یورو 80 قهرمان شدند. افتخاری که در سال 1996 نیز تکرار شد. طی این سال ها آلمان دو بار دیگر در سال های 92 و 2008 هم نایب قهرمان شد و دو بار در سال های 88 و 2012 تا نیمه نهایی بازی های صعود کردند. ژرمن ها طی این ادوار در سال های 1984، 2000 و 2004 هم از مرحله گروهی فراتر نرفتند تا با 3 قهرمانی و 3 نایب قهرمانی پرافتخارترین تیم تاریخ یورو لقب گیرند. آلمانی ها در دوره قبل مسابقات رکوردی جالب توجه برجای نهادند. آن ها از دیدار رده بندی جام جهانی 2010 مقابل اروگوئه به بعد، تمام مسابقات رسمی خود را با پیروزی پشت سرگذاشتند. در یورو هم 4 برد متوالی در مرحله گروهی و یک چهارم نهایی برجای نهادند و سرانجام مقابل ایتالیا تن به شکست دادند تا رکورد 15 پیروزی متوالی در دیدارهای رسمی را برجای نهند.

آلمان در مسیر یورو 2016

آلمانی ها مسابقات مقدماتی یورو 2016 را به شکلی لرزان آغاز کردند اما سرانجام با 22 امتیاز، بالاتر از رقبا به عنوان صدرنشین به یورو صعود کردند. نتایج آلمان در مرحله مقدماتی به شرح زیر است:

آلمان(3-1)لهستان/آلمان(1-1)ایرلند/آلمان(2-1) اسکاتلند/ آلمان(2-1) گرجستان/ آلمان(4-0) جبل الطارق

لهستان(2-0) آلمان/ ایرلند(1-0)آلمان/اسکاتلند(2-3) آلمان/گرجستان(0-2) آلمان/جبل الطارق(0-7) آلمان

 

 ستاره تیم: مانوئل نویر

 

سرمربی تیم: یوآخیم لو

یوآخیم لو متولد 3 فوریه 1960 است. هافبک تهاجمی تیمهای فرایبورگ، اشتوتگارت، فرانکفورت و کارلسروهه، سابقه مربیگری در تیم هایی چون اشتوتگارت، فنرباغچه، کارلسروهه، آدانا اسپور و آستریا وین را در کارنامه دارد. وی طی سالهای 2004 تا 2006 کمک مربی تیم ملی آلمان بود و اکنون 10 سال است که سرمربی ژرمن هاست.  

آلمان در یک نگاه:

لقب: die adler (عقاب‌ها) + die manschaft(تیم) ، National manchaft (تیم‌ملی)

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 1 (دسامبر 1992، آگوست1993،(دسامبر 1993، فوریه 1994، مارس 1994، ژوئن 1994)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 22 (مارس 2006)

تعداد حضور در جام جهانی: 18

تعداد حضور در یورو: 11

اولین مسابقه: آلمان(3-5) سوییس( 5 آوریل 1908 در بازیل؛ سوییس)

بهترین پیروزی: آلمان (16ـ0) روسیه (1 جولای 1912 در «استکهلم» سوئد)

بدترین شکست: آلمان (0 ـ 9) آماتورهای انگلیس (13 مارس 1909 در «آکسفورد» انگلستان)

تیم ملی روسیه

تیم ملی روسیه هشت سال پس از آخرین حضور در نیمه نهایی یورو، یک بار دیگر در مسابقات مرحله نهایی شرکت می کند.

 وارث شوروی

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، تیم ملی شوروی هرچند قهرمان المپیک 1988 و نایب قهرمان یورو 88 شده بود، اما جام جهانی 1990 را با شرایطی متزلزل آغاز کرد. این تیم از لحاظ روانی در بدترین شرایط به سر می برد. در اردو از نظم سابق خبری نبود و بازیکنان به جای پرداختن به جریان بازی و تمرین، تمام وقت را صرف شنیدن اخباری می کردند که توسط رادیوهای بیگانه از وضع داخلی شوروی پخش می کردند. اگر وجود شخص والری لوبانوفسکی مربی نامدار و با شخصیت نبود، این تیم از هم پاشیده بود. سرپرستان تیم ملی عملا بیکاره و در وضعیت بدتری از بازیکنان قرار داشتند. لوبانوفسکی پس از شکست(0-2) تیم شوروری مقابل رومانی و قبل از مسابقه مقابل آرژانتین، به بازیکنان گفت: معلوم نیست در کشور ما چه می گذرد اما معلوم است که ما چه وضعی داریم. ما باید در ورزشگاهی که همه چیز آن ضد ماست، از لیاقت و شرافت حرفه ای خود دفاع کنیم. هر یک از ما صاحب حرفه ای هستیم که در کشور ما هر وضعی پیش اید محترم و معتبر است. در این گونه موارد نمی گویند کشورشان چه بود بلکه می گویند خودشان چه کردند. شوروی در این بازی بهتر از گذشته بود اما باز هم بازی را واگذار کرد و شانس صعود از گروه را از دست داد. دو سال بعد آخرین تیم ملی شوروی با همین شرایط به جام ملت های اروپا رفت و با دو مساوی و یک باخت در گروه خود چهارم شد و داستان تیم ملی شوروی برای همیشه تمام شد.

دیدار تیم های هلند و شوروی در یورو 92 را می توانید اینجا ببینید.

 

تلاش برای حضور در جام ملت های اروپا

اما داستان فوتبال شوروری سراسر ناکامی نبوده است. شوروری از اولین تیم هایی بود که در مسابقات یورو شرکت کرد. این تیم در مسابقات مقدماتی یورو 60 و در روز 28 سپتامبر 1958 مقابل مجارستان به میدان رفت. هر دو تیم چند ماه قبل در مسابقات جام جهانی سوئد به میدان رفته بودند که شوروری در یک چهارم نهایی از جام کنار رفت و مجارستان در همان دور اول حذف شد. در دیدار دو تیم شوروی در خانه(3-1) پیروز شد و در خانه حریف نیز (1-0) برنده شد. دیداری که 364 روز بعد یعنی در 27 سپتامبر 1959 برگزار شد.

 

قهرمان یورو 60

شوروری در مرحله بعد باید با اسپانیا مسابقه می داد اما این تیم به دلایل سیاسی از سفر به شوروی خودداری کرد تا روس ها بدون بازی به مرحله نهایی مسابقات صعود کنند. رقابت هایی که از ششم تا دهم جولای 1960 در فرانسه برگزار شد. روس ها در اولین مسابقه با 3 گل چکسلواکی را شکست دادند و آن گاه در فینال یوگسلاوی را در وقت اضافی با نتیجه(2-1) شکست دادند. این اوین قهرمانی شوروری در مسابقات بود و البته آخرین ان ها.

اولین فاتحان اروپا

با هم مروری داریم بر نفراتی که در سال 1960 در تیم ملی شوروری حضور داشتند؛ لازم به ذکر است که در ان ایام سیستم مرسوم 5-3-2 جای خود را به سیستم 4-2-4 داده بود و همین امر سبب می شد که تعداد هافیبک ها در تمام تیم ها کمتر از بازیکنان سایر پست ها باشد.

دروازه بانان: ولادیمیر ماسلاچنکو( 24 ساله)، لو یاشین( 30 ساله)

مدافعان: گیوی چوخه لی(23 ساله)، ولادیمیر کسارف( 30 ساله)، آناتولی کروتیکوف( 26 ساله)، آناتولی ماسلیونکین( 30 ساله)،ویکتور تسارف( 29 ساله)،

هافبک ها: ایگور نتو( 30 ساله)، یوری ووینوف( 28 ساله)

مهاجمان: گرمان آپوختین(24 ساله)، والنتین بوبوکین(27 ساله)، والنتین ایوانوف( 25 ساله)، زائور کولایف( 29 ساله)، یوری کووالیوف( 26 ساله)، میخیل مسخی(23 ساله)، اسلاوا مترولی( 24 ساله)، ویکتور پونه دلنیک( 23 ساله)،

 

روس ها در فینال یورو 64

شوروی در مرحله مقدماتی یورو 64 پس از یک دور استراحت، ایتالیا را در مجموع دو بازی رفت و برگشت(3-1) شکست داد. برد(4-2) مقابل سوئد این تیم را به نیمه نهایی یورو 64 فرستاد و آن گاه برتری(3-0) در برابر دانمارک این تیم را باز هم فینالیست مسابقات کرد. اما این بار شوروری در حضور 120 هزار تماشاگر استادیوم سانتیاگوبرنابئو مقابل اسپانیای میزبان موفق به کسب برتری نشد و با شکست(2-1) در این بازی نایب قهرمان اروپا شد.

اسیر پرتاب سکه

نسلی تغییر کرده بود، از تیم قهرمان اولین دوره یورو دیگر کسی در ترکیب شوروری نبود اما شوروی برای صعود به یورو 68 هم کار دشوار ی نداشت.  این تیم در مرحله مقدماتی در گروه تیم های اتریش، یونان و فنلاند 5 برد و یک باخت کسب کرد. حتی باخت(0-2)در خانه مجارستان در مرحله یک چهارم نهایی هم موجب حذف روسها نشد زیرا این تیم در دیداری درخشان در خانه(3-0) حریف را شکست داد. در نیمه نهایی شوروری و ایتالیا پس از 120 دقیقه به تساوی(0-0) دست یافتند اما در روزهایی که خبری از ضربات پنالتی نبود روس ها طبق قانون پرتاب سکه( شیر یا خط) بازی را باختند و آن گاه با شکست مقابل انگلستان عنوان چهارم بازی ها را از ان خود کردند.

چهارمین حضور پیاپی در نیمه نهایی

وقتی شوروی مرحله گروهی رقابت های مقدماتی یورو 72 را با 4 برد و 2 تساوی مقابل تیم های اسپانیا، ایرلند شمالی و قبرس به پایان رساند، حریف یوگسلاوی در دور یک چهارم نهایی شد و این تیم را(3-0) شکست داد. تیم با یک گل مجارستان را از پیش رو برداشت و بدون شکست فینالیست یورو شد. هر چند این تیم مقابل آلمان غربی(3-0) شکست خورد و باز هم از رسیدن به قهرمانی بازماند اما رکورد 4 دوره حضور پیاپی در نیمه نهایی یورو، رکوردی باارزش بود که هرگز شکسته نشد.

پایان روزهای خوش

وقتی تیم شوروی با دو شکست مرحله گروهی مقدماتی یورو 76 را پشت سر گذاشت، می شد افت را در فوتبال این تیم مشاهده کرد. باخت(3-0) از ایرلند جنوبی و (1-0) از سوییس نتایجی ناامید کننده بود. در یک چهارم نهایی روس ها در بازی رفت 2 گل از چکسلواکی خوردند. اما این بار همچون مقدماتی یورو 68 نتوانستندشکست را در بازی برگشت جبران کنند و با قناعت کردن به تساوی(2-2) برای اولین بار از رسیدن به نیمه نهایی یورو بازماندند. مساله ای که در ادوار بعد کاملا عادی شد. در این میان تنها استثناء مربوط به سال 1988 بود.

آخرین نایب قهرمانی در یورو

شوروی کار خود را در یورو 88 با برد(1-0) مقابل هلند آغاز کرد. تساوی(1-1) مقابل ایرلند جنوبی و برد(3-1) در برابر انگلیس به منلزه صدرنشینی این تیم در گروه بود و آن گاه روسها با دو گلی که در نیمه دوم به ثمر رساندند ایتالیا را شکست داده و راهی فینال شدند. حریف این تیم در فینال هلندی بود که یک بار مقابل شوروی تن به شکست داده بود اما این بار هلند(2-0) به پیروزی رسید تا باز هم روسها در آرزوی قهرمانی بمانند. پس از آن داستان شوروری به پایان رسید و روسیه به عنوان جانشین شوروی در مسابقات شرکت کرد. تیمی که در یورو 2008 تا نیمه نهایی صعود کرد اما در رقابت های یورو 96، 2004 و 2012 در همان مرحله گروهی از جام کنار رفت.

  

روسیه در مسیر یورو 2016:

تیم ملی روسیه در رقابت های انتخابی یورو در گروه هفتم اروپا قرار داشت. روسیه کار خود را با برتری(4-0) مقابل لیختن اشتاین آغاز کرد. نتایج این تیم در مرحله مقدماتی به شرح زیر است:

روسیه(4-0) لیختن اشتاین/ روسیه(0-1) اتریش / روسیه(1-0)سوئد/روسیه(2-0) مونته نگرو/ روسیه(1-1) مولداوی

لیختن اشتاین(0-7) روسیه / اتریش(1-0) روسیه / سوئد(1-1) روسیه/ مونته نگرو(0-3) روسیه /مولداوی(1-2) روسیه

 

 ستاره تیم: الکساندر کوکورین

سرمربی تیم: لئونید اسلوتسکی

لئونید ویکتوروویچ اسلوتسکی متولد 4 می 1971 در ولگوگراد شوروی است. وی مدتی کوتاه در ژوژدا گورودیشکه  به دروازه بانی پرداخت اما خیلی زود از فوتبال دست کشید و در سال 2000 مربیگری را در المپیا ولگوگراد آغاز کرد. وی تا پیش از سال 2015 در تیم های اورالان الیستا، مسکو، کریلیا سوفه توف و زسکا مسکو مربیگری کرد و از سال گذشته سرمربی تیم ملی روسیه شد.

 

روسیه  در یک نگاه

لقب:-

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 3 (آوریل 1996)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 40 (دسامبر 1998)

تعداد حضور در جام جهانی: 11

بهترین پیروزی: روسیه (7-0) سن مارینو (7 ژوئن 1995 در «سن مارینو»)

روسیه(7-0) لیختن اشتاین( 8 سپتامبر 2015 در وادوز؛ لیختن اشتاین)

بدترین شکست: روسیه (1-7) پرتغال (13 اکتبر 2004 در «لیسبون» پرتغال)

تیم ملی اسلواکی برای نخستین بار در مرحله نهایی مسابقات یورو حاضر می شود.

از بوهمیا و چکسلواکی تا اسلواکی

مهدی زارعی- سرزمین بوهمیا بخشی از امپراتوری اتریش- مجارستان بود. فوتبال در این سرزمین از اواخر قرن 19 شکل گرفت تا این کشور از پیشگامان فوتبال اروپای شرقی بود به طوری که اتحادیه مجارستان و بوهمیا در سال 1901 تاسیس شد. 5 سال بعد این اتحادیه به عضویت فیفا درآمد. اولین بازی رسمی بوهمیا در سال 1903 انجام شد. توسعه فوتبال در این کشور پرشتاب بود و تشکیلات فوتبال حرفه ای در سال 1926 در این سرزمین شکل گرفت.  هر چند لیگ فوتبال چکسلواکی از سال 1925 آغاز به کار کرد اما تا 1933 هیچ باشگاهی از منطقه موراویا( بخش جنوب سیسیلیا در کنار رود موراویا) و تا 1935 هیچ تیمی از منطقه اسلواکی در این لیگ حضور نیافتند. طی سال های 1932 تا 1939 تعداد بازیکنان چکسلواکی در لیگ فرانسه 43 نفر بود. بعدها و با شکل گیری حکومت کمونیستی در چکسلواکی، باشگاه های بزرگ عمدتا دولتی بودند. از قبیل بانیک استراوا که متعلق به اتحادیه معدنچیان بود و پلاستیکا نیترا که به یک کارخانه محصولات پلاستیکی تعلق داشت.

اولین تیم جمهوری اسلواکی

نخستین مسابقه تاریخ فوتبال اسلواکی به 27 آگوست 1939 بازمی گردد. در دورانی 6 ساله که اولین جمهوری اسلواکی از مجارستان جدا شد و به مدت 6 سال به حیات خود ادامه داد. تیم ملی فوتبال اسلواکی هم که تا آن زمان بخشی از بوهم و چکسلواکی بود، برای اولین بار در مسابقه ای رسمی در برابر آلمان نازی به میدان رفت. دیداری که در براتیسلاوا برگزار شد و آلمان با دو گل به برتری دست یافت. این تیم به مدت 6 سال به فعالیت خود ادامه داد هر چند که در همین دوران جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد و فرصت فعالیت های بیشتر را از این تیم گرفت. پس از جنگ هم اسلواکی دوباره به چک ملحق شد و بازی های خود را در قالب این تیم ادامه داد.

اکثریتی از تیم قهرمان

در مسابقات یورو 76 تیم ملی چکسلواکی قهرمان جام ملت های اروپا شد. اکثریت نفرات این تیم را بازیکنانی از اسلواکی تشکیل می دادند. در بین 11 بازیکنی که در دیدار فینال مقابل آلمان غربی به میدان رفتند، هشت بازیکن نفراتی بودند از اهالی اسلواکی بودند. بعدها و در آستانه فروپاشی چکسلواکی، در سال 1990 تعداد 170 بازیکن چکسلواکی به صورت رسمی عضو باشگاه های غربی شده بودند و دو  سوم آن ها هم در تیم های دسته سوم و چهارمی آلمان و اتریش توپ می زدند.

 

آغاز تلاش برای رسیدن به جمع بزرگان

تیم ملی اسلواکی اولین بار پس از استقلال در گروه اول مقدماتی جام ملت های 1996 به میدان رفت و با تیم های رومانی، فرانسه،لهستان، رژیم اشغالگر قدس و آذربایجان به رقابت پرداخت. 4 برد، دو مساوی و 4 شکست آماری قابل قبول برای این تیم بود و اسلواکی پایین تر از رومانی و فرانسه قرار گرفت تا تنها یک گام برای رسیدن به یورو فاصله داشته باشد. در مقدماتی جام جهانی 1998 شرایط همچون مقدماتی یورو نبود و این تیم پایین تر از اسپانیا، یوگسلاوی و چک قرار گرفت و تنها تیم های جزایر فارو و مالت پایین تر از اسلواکی قرار گرفتند تا مشخص شود این تیم هنوز برای رسیدن به جمع بزرگان کار زیادی پیش روی خود دارد.

 ستاره تیم: مارک هامشیک

صعود به جام جهانی 2010

تیم ملی اسلواکی در چهارمین حضور خود برای رسیدن به جام جهانی، با تیم های چک، اسلوونی، ایرلند شمالی، لهستان و سن مارینو رقابت کرد. تیم کار خود را با برد(2-1) در برابر ایرلند شمالی آغاز کرد و هر چند در دومین دیدار خود مقابل اسلوونی(2-1) شکست خورد، اما با دو برد در برابر سن مارینو(3-1) و لهستان(2-1) و تساوی(0-0) مقابل چک، به مدعی صعود به جام جهانی بدل شد. باخت خانگی مقابل اسلوونی کار این تیم را برای صعود به جام جهانی آفریقای جنوبی اندکی دشوار ساخت اما برتری(1-0) در خانه لهستان، آمار 7 برد، یک مساوی و دو شکست را برای این تیم به جای نهاد و اسلواکی مستقیما به جام جهانی رفت.

اولین حضور در جام جهانی

با توجه به سوابق اسلواکی، کمتر کسی شانسی برای صعود از گروه ششم جام جهانی برای این تیم قائل بود و تیم های ایتالیا و پاراگوئه شانس بیشتری برای رفتن به دور یک هشتم نهایی داشتند. به ویژه پس از تساوی(1-1) مقابل نیوزیلند. در این بازی روبرت ویتک در دقیقه 50 اسلواکی را پیش انداخت اما گل تساوی حریف در وقت های تلف شده، دو امتیاز باارزش را از چنگ اسلواکها خارج کرد. در روز 20 ژوئن این تیم مقابل پاراگوئه هم باخت تا شانس هایش برای صعود کمرنگ تر شود. اما چهار روز بعد، روزی باشکوه برای اسلواکی بود. در حضور 53412تماشاگر حاضر در الیس پارک ژوهانسبورگ، این تیم با گل های دقایق 25 و 73 ویتک از ایتالیا پیش افتاد. هر چند یک بار در دقیق 81 اختلاف دو تیم کمتر شد اما کامیل کوپونک(89) برد اسلواکی را تثبیت کرد. بازی در آخرین ثانیه ها(3-2) شد و اسلواکی با این نتیجه به عنوان تیم دوم گروه راهی مرحله یک هشتم نهایی شد. در این مرحله هم ویتک یک بار از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد اما هلندی ها پیش از این، دو بار موفق به گلزنی شده بودند و اسلواکی راهی به جمع هشت تیم برتر جام پیدا نکرد.

 

دو ناکامی پیاپی

پس از حضور در جام جهانی، عملکرد اسلواکها قابل قبول نبود. آن ها در مقدماتی یورو 2012 با روسیه،جمهوری ایرلند، ارمنستان، مقدونیه و آندورا همگروه بودند و با 4 برد، 3 مساوی و 3 شکست به کار خود خاتمه دادند و تنها مقدونیه و آندورا را پایین تر از خود دیدند. اسلواکی در مقدماتی جام جهانی 2014 هم نشانی از درخشش دوره پیش خود نداشت. این تیم با 3 برد، 4 مساوی و 3 شکست در حالی در گروه خود سوم شد که تیم های لیتوانی، لاتویا و لیختن اشتاین در این گروه پایین تر از اسلواکی ایستادند اما دو تیم یونان و بوسنی 25 امتیاز به دست آوردند؛ چیزی حدود 2 برابر امتیازات کسب شده توسط اسلواکی.

لیگ داخلی

رقابت های لیگ اسلواکی از سال 1993 آغاز شد. این مسابقات با حضور 12 تیم آغاز به کار کرد. پس از سه سال، رقابت های سوپرلیگ با شرکت 16 تیم به کار خود ادامه داد اما طی سالهای 2000 تا 2006 این تعداد به 10 تیم کاهش پیدا کرد.  سرانجام از سال 2006 تعداد تیم های لیگ به شکل کنونی تثبیت شد. 12 تیم در استادیومهایی به میدان می روند که بزرگترین آنها 19200 نفر گنجایش دارد و کوچک ترین آن ها 2500 صندلی دارد.

 

اسلواکی در مسیر یورو 2016

تیم اسلواکی در گروه سوم مقدماتی یورو با اسپانیا، اوکراین، بلاروس، لوگزامبورگ و مقدونیه همگروه بود و نتایج زیر را از آن خود کرد:

اسلواکی(2-1) اسپانیا/اسلواکی(0-0) اوکراین/ اسلواکی(0-1) بلاروس/  اسلواکی(3-0) لوگزامبورگ/ اسلواکی(2-1) مقدونیه

اسپانیا(2-0) اسلواکی/اوکراین(0-1) اسلواکی/ بلاروس(1-3) اسلواکی/لوگزامبورک(2-4) اسلواکی/ مقدونیه(0-2)اسلواکی

به این ترتیب اسلواکی با 22 امتیاز پس از اسپانیای 27 امتیازی راهی مسابقات یورو شد. در این گروه اوکراین(19)، بلاروس(11)، لوگزامبورگ(4) و مقدونیه(4) در رده های بعدی قرار گرفتند.

سرمربی تیم: یان کوژاک

کوژاک متولد 17 آوریل 1954 است و طی سالهای 1975 تا 1990 در تیم هایی چون دوکلاپراگ، لوکوموتیو کوسیچ، سرنژ بلژیک و بورژه فرانسه بازی کرد. او از سال 1993 مربیگری را با لوکوموتیو کوسیچ آغاز کرد و تا سال 2013 در لیگ اسلواکی و در تیم هایی چون کوسیچ، میچالوس و لیچاروس مربیگری کرد. وی از جولای 2013 مربی تیم ملی اسلواکی شد و در 29 بازی که تا به امروز مربی اسلواکی بوده است، 17 برد، 7 مساوی و 5 شکست به دست آورده است.

اسلواکی در یک نگاه:

لقب: رپره(Repre) 

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 14( آگوست 2015)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 150( دسامبر 1993)

تعداد حضور در جام جهانی: 1

تعداد حضور در یورو: 1

اولین مسابقه: اسلواکی(1-0) امارات( 2 فوریه 1994 در دوبی امارات)

بهترین پیروزی: اسلواکی( 7-0) لیختن اشتاین( هشتم سپتامبر 2004 در براتیسلاوا اسلواکی)

اسلواکی(7-0) سن مارینو(13 اکتبر 2007 در دوبنیکا و واهوم براتیسلاوا)

اسلواکی(7-0) سن مارینو( 6 ژوئن 2009 در براتیسلاوا)

بدترین شکست:  اسلواکی(0-6) آرژانتین( 22 ژوئن 1995 در مندوزا)

 

تیم ملی ولز

تیم ملی ولز امسال نخستین حضور خود را در یورو جشن می گیرد.

سومین اتحادیه قدیمی فوتبال

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، در قرن نوزدهم ولز سومین اتحادیه فوتبال جهان را پس از انگلیس و اسکاتلند برپا ساخت. با این وصف فوتبال ولز روزگار را همیشه در بیم و هراس سپری کرده است. فیفا فعالیت هایش را بدون بریتانیایی ها آغاز کرد و انگلیس در 1905 به این نهاد پیوست و سپس ایرلند، اسکاتلند و ولز به عضویت فیفا درآمدند. ولی قصه کنار کشیدن آنها از فیفا و پیوستن دوباره شان، از فصول طنزآمیز تاریخ فیفا شد و چهار اتحادیه بریتانیایی سال 1920 با اعتراض فراوان از فیفا جدا شدند و چهارسال بعد دوباره به آن بازگشتند. سال 1928 بار دیگر معترضانه از فیفا کناره گیری کردند و نزدیک به دو دهه، تا سال 1946 یعنی پس از پایان جنگ جهانی دوم، به آن دهن کجی کردند.

 

امتیازی بزرگ برای بریتانیا؛ تلاش ولز برای رسیدن به برزیل

فوتبال ولز همچون سایر تیم های فوتبال بریتانیایی، قدیمی تر از سایر نقاط دنیا بود با این حال اختلافات بین بریتانیایی ها و فیفا وقفه ای 20 سال در حضور ولز در جام جهانی ایجاد کرد. سرانجام با پایان اختلافات و ورود بریتانیایی ها به فیفا، 4 تیم این منطقه امتیازی بزرگ کسب کردند. مرحله مقدماتی در گروه اول اروپا بین تیم های بریتانیایی برگزار شد. تیم های انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند در رقابت های فصل 51-50 مسابقات قهرمانی بریتانیا به مصاف هم رفتند. اتفاقی که بیش از نیم قرن بود همه ساله برگزار می شد. اما این بار دو تیم برتر راهی جام جهانی می شدند. این تنها گروه اروپا بود که دو تیم از آن راهی مرحله نهایی جام جهانی می شدند. تیم ولز نخستین بازی خود را(4-1) در کاردیف به انگلستان باخت و آن گاه در گلاسکو(2-0) در برابر اسکاتلند نیز شکست خورد. تساوی بدون گل مقابل ایرلند این دو تیم را 1 امتیازی کرد و هر دو تیم از صعود به جام جهانی بازماندند. هر چند که اسکاتلند هم هزینه سفر را نداشت و از حضور در جام جهانی امتناع ورزید.

 

در راه اولین جام جهانی

ولزی ها در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1954 هم ناکام بودند. این بار هم ان ها در رقابت های فصل 54-53 بریتانیا با رقبای همیشگی خود مسابقه دادند و باز هم با یک امتیاز به کار خود خاتمه دادند؛ دو باخت(4-1) و (2-1) مقابل انگلستان و ایرلند شمالی هر دو در خانه کسب شد و تساوی(3-3) در مقابل اسکاتلند یک بار دیگر ولز را قعرنشین بریتانیا ساخت. چهار سال بعد، تیم های بریتانیایی هر یک، در گروهی جداگانه قرار گرفتند که این مساله به نفع همه آن ها تمام شد. ولز هم در گروه چهار مسابقات در کنار چکسلواکی و آلمان شرقی قرار گرفت و دو برد خانگی مقابل چکسلواکی(1-0) و آلمان شرقی(4-1) و دو شکست خارج از خانه در برابر همین تیم ها با نتایج(2-1) مقابل آلمان شرقی و چکسلواکی(2-0) تیم را به مقام دوم گروه رساند.

 صعود از مرحله گروهی به لطف بازی تکراری

تیمی که به نمایندگی از ولز در جام جهانی 1958 حضور یافته بود، ترکیبی کامل از بازیکنان لیگ انگلستان بود. تنها بازیکنی که خارج از بریتانیا بازی می کرد، جان چارلز ملقب به غول ولزی بود که در 26 سالگی فروارد یوونتوس ایتالیا بود. 8 بازیکن تیم ملی نیز اعضای تیم های سوانزی و کاردیف بودند؛ دو باشگاه ولزی که در لیگ انگلیس مسابقه می دادند. به جز این نفرات همه بازیکنان در تیم های انگلیسی بودند. از « یدو بوون» کاپیتان تیم که در آرسنال حضور داشت تا جوانانی 21 ساله همچون روی ورنون( مهاجم بلکبرن) و تروور ادواردز مدافع چارلتون اتلتیک. ولز در روز 8 ژوئن 1958 در برابر مجارستان نایب قهرمان دوره قبل به تساوی(1-1) دست یافت. آن گاه در روز 11 ژئون مقابل مکزیک همین نتیجه را تکرار کرد.در این دو بازی جان چارلز و ایوور آلچرچ برای ولز گلزنی کردند.  چهار روز بعد در حضور 30287 تماشاگر استادیوم راسوندا سوئد مقابل میزبان نیز به تساوی(0-0) دست یافت.  هنوز خبری از قانون تفاضل گل نبود و لازم شد دو تیم مجارستان و ولز در دیداری تکراری به مصاف هم بروند.

مغلوب پدیده ای به نام پله

دیدار تکراری در روز 17 ژوئن برگزار شد و مجارها در نیمه اول با یک گل از حریف خود پیش افتادند. اما دو گل از سوی آلچرچ(55) و تری مدوین(76) برتری ولز را تثبیت کرد و تیم کم سابقه در جام جهانی راهی یک چهارم نهایی شد. ولزی ها در این مرحله کاری دشوار داشتند. آن ها در روز 19 ژوئن به مصاف برزیلی رفته بودند که به تازگی پله و گارینشا را وارد ترکیب اصلی خود ساخته بود و دو روز نیز بیشتر از ولز استراحت کرده بود. مسابقه از ساعت 19 در ورزشگاه اوله وی شهر گوتنبورگ و در حضور 25923 تماشاگر برگزار شد ؛ نبردی پایاپای که تا دقیقه 66 بدون گل بود اما در این لحظه پله اولین گل خود را در جام جهانی به ثمر رساند و شاگردان جیمی مرفی از جام کنار رفتند. برای همیشه! در تمام این سال ها تنها عملکرد قابل قبول ولز، صعود به یک چهارم نهایی مقدماتی یورو 76 بود.

زیر سایه راگبی

در عرصه رقابت های باشگاه های اروپا هم صعود کاردیف سیتی تا مرحله نیمه نهایی جام در جام اروپا در 1968 بزرگ ترین افتخار ولز بوده است.  تیم ملی ولز حتی در اواخر دهه 1980 که بزرگان فوتبال ولز مثل یان راش، مارک هیوز، رایان گیگز در اوج به سر می بردند نیز نوانست به توفیقی دست یابد. یکی از دلایل عدم توفیق ولز در فوتبال به رغم آنکه جمعیت ولز تقریبا دو برابر ایرلند شمالی است، محوبیت ورزشش راگبی در مناطق جنوبی ولز است. در حالی که فوتبال در مناطق شمالی ولز گسترش یافت.

شکل گیری لیگ بدون بزرگان

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و یوگسلاوی، فیفا و یوفا تقاضای جدیدی برای عضویت در اوایل دهه 1990 دریافت کردند. آنها به اعضای خود اعلام کردند برگزاری لیگ باشگاهی توسط اتحادیه هر یک از اعضا ضروری است. در حالی که در ولز مسابقات مستقل باشگاهی جریان نداشت. اتحادیه فوتبال ولز به تکاپو افتاد و مجبور به برپایی لیگ باشگاهی شد. لیگی که پس از مدت ها جدل و درگیری های قانونی بین اتحادیه فوتبال و باشگاه ها شکل گرفت. مناطق کوهستانی مرکز ولز مانعی بین شمال و جنوب آن بودند و مشکل حمل و نقل میان شمال و جنوب ولز خودنمایی می کرد. در عین حال وقتی اتحادیه فوتبال ولز طرح برپایی مسابقات لیگ باشگاهی ولز در فصل 93-1992 را تهیه کرد، یازده باشگاه رسما از پیوستن به آن خودداری کردند. این باشگاه ها در بدنه لیگ انگلستان جای داشتند و رقابت های شان را در دل باشگاه های انگلیس انجام می دادند. سه باشگاه حرفه ای ولز، یعنی سوانسی سیتی، رکسهم و کاردیف سیتی که از سه شهر پرجمعیت ولز می آمدند، شاخص تر از دیگران بودند و از آنجایی که سایر باشگاه های ولز نیمه حرفه ای به شمار می رفتند، اتحادیه فوتبال ولز به این سه تیم اجازه داد رقابت های شان را در لیگ انگلیس دنبال کنند که بدین معنا بود که رقابت های لیگ بدون تماشاگران پرشمار آن سه شهر برگزار می شد. صعود به مرحله نهایی یورو 2016 بزرگ ترین افتخار ملی ولز در نیم قرن اخیر می باشد.

 ستاره تیم: گرت بیل

ولز در مسیر یورو 2016:

تیم ولز برای رسیدن برای یورو در گروه دوم مرحله مقدماتی قرار گرفت و نتایج زیر را کسب کرد:

ولز(1-0) بلژیک/ ولز(0-0) بوسنی / ولز (0-0) رژیم اشغالگر قدس / ولز(2-1) قبرس / ولز(2-0) آندورا

بلژیک(0-0) ولز /  بوسنی(2-0) ولز / اسرائیل(0-3) ولز / قبرس(0-1) ولز / آندورا (1-2) ولز

به این ترتیب ولز با 21 امتیاز به عنوان تیم دوم گروه خود راهی دور نهایی جام ملت های شد. در این گروه بلژیک با 23 امتیاز صدرنشین شد و بوسنی(17)، رژیم اشغالگر( 13)، قبرس(12) و آندورا(0) پایین تر از ولز قرار گرفتند.

سرمربی تیم

کریس کولمن متولد 10 ژوئن 1970 در سوانزی است و فوتبال حرفه ای را طی سال های 1986 تا 2002 در تیم های منچسترسیتی، سوانزی،کریستال پالاس،بلکبرن و فولام دنبال کرد. وی از 2003 مربیگری را با فولهام آغاز کرد و تا سال 2012 در تیم های سوسیه داد، کاونتری و لاریسا یونان مربیگری کرد.

 

ولز در یک نگاه:

لقب: Dreigiau( اژدها ها)

بهترین رتبه در فیفا: 8( اکتبر 2015)

بدترین رتبه در فیفا:117( آگوست 2011)

رتبه کنونی: 24

اولین بازی: ولز(0-4) اسکاتلند( 26 مارس 1876 در گلاسکو؛ اسکاتلند)

بهترین برد: ولز(11-0) ایرلند( 3 مارس 1888)

بدترین شکست: ولز(0-9) اسکاتلند( 23 مارس 1878)

 

برنامه مسابقات ولز در یورو

ولز- اسلواکی( 22 خرداد؛ ساعت  20:30)

انگلیس-ولز( 26 خرداد؛17:30)

روسیه- ولز( 31 خرداد؛ 23:30)

تیم ملی انگلستان

تیم انگلستان در گروه دوم مسابقات یورو 2016 با روسیه، ولز و اسلواکی همگروه است.

قوانین کمبریج

 مهدی زارعی- به گزارش  کاپ، در اوایل قرن نوزدهم، برخی از مدارس انگلیس قوانین خاصی مربوط به بازی ای که با توپ و لگد زدن به آن انجام می شد، وضع کردند که شامل جزئیاتی مثل تعداد مساوی بازیکنان دو تیم یا فضای محدود و مشخصی برای گردش توپ و حرکات بازیکنان بود. با توفیق رقابت های دبیرستانی، دامنه فوتبال به دانشگاه ها کشیده شد. در آن مرحله نیاز به قوانین ثابتی برای ادامه رقابت های دبیرستانی و دانشگاهی مطرح شد و دانشجویان دانشگاه کمبریج در سال 1848 قوانین خاصی را در مورد فوتبال وضع کردند که به «قوانین کمبریج» معروف شدند و اساس قوانین اتحادیه فوتبال انگلیس در 1863 را تشکیل دادند. قرن نوزده رو به پایان بود که بریتانیایی ها سازمان یافته به فوتبال روی آوردند.

 

بیرون آمدن از فیفا

نخستین درگیری بزرگ انگلیسی ها در فوتبال پس از جنگ جهانی اول (18-1914)  رقم خورد، زمانی که انگلیس اعلام کرد حاضر به برگزاری مسابقه ورزشی با دشمنان عصر جنگ و خصوصا آلمان نیست. سپس هر چهار اتحادیه فوتبال انگلیس، ایرلند، اسکاتلند و ولز رسما از فیفا درخواست کردند آلمان، اتریش و مجارستان را که شکست خورده محسوب می شدند از تشکیلات خود اخراج کند. فیفا سرانجام پس از برگزاری جلسات پرشمار و مجادلات لبالب از تنش، از قبول این پیشنهاد خودداری کرد و در نتیجه باز هم هر چهار اتحادیه بریتانیایی به نشانه های اعتراض فیفا را در 1920 ترک کردند.

 شکست دادن فیفا

بریتانیایی ها پیش از قوام گرفتن فیفا، در سال 1886 «هیات بین المللی اتحادیه فوتبال» را تاسیس کردند که در آن هشت نفر- دو نفر از هریک از اتحادیه های فوتبال انگلیس، اسکاتلند، ولز و ایرلند- عضویت داشتند.  در سال 1904 و به دنبال تاسیس فیفا  توسط فرانسوی ها اتحادیه فوتبال انگلیس به درخواست فرانسوی ها برای حضور در این نشست پاسخ منفی داد. آنها طی پاسخی رسمی اعلام کردند فوتبال انگلیس با عضویت در آن اتحادیه بین المللی چیزی به دست نمی آورد و دلیلی برای عضویت در آن وجود ندارد. حدود نیم قرن گذشت که قهر و آشتی ها بریتانیایی ها با فیفا به پایان رسید و فیفا علاوه بر انگلستان، سایر تیم های بریتانیا را به عضویت خود پذیرفت. البته انگلیسی ها پا را فراتر گذاشته و حتی تلاش کردند «اتحادیه فوتبال آماتوری انگلیس» که تشکیلات اداری جداگانه ای سوای فوتبال حرفه ای انگلیس داشت را به عنوان عضو جداگانه ای در فیفا جای دهند که مورد قبول قرار نگرفت.

 تنها یک قهرمانی در جهان

«اتحادیه فوتبال انگلیس» تا سال ها رقابت های باشگاهی را بر مسابقات ملی ترجیح داد. به همین دلیل وقتی انگلیس در 1950 برای اولین بار، به جام جهانی در برزیل پا گذاشت، سایه سنگین دو شکست طی سه بازی، خصوصا شکست یک بر صفر برابر آمریکای ظاهرا حقیر به خانه بازگشتند، همه از خفت ملی سخن گفتند. ولی انگلیسی ها تدریجا دریافتند فوتبال ملی شان در مقایسه با رقبای اروپایی اش، آلمان و ایتالیا و حتی فرانسه عقب مانده. آنها در سراسر قرن بیستم به یک افتخار، آن هم قهرمانی جام جهانی 1966 قناعت کرده بودند، در حالی که ویترین باشگاه های انگلیس پرتر از اکثر حریفان اروپایی بود.

 برای دیدن فیلم فینال جام جهانی 1966 اینجا کلیک کنید.

حضور در یورو 68

تیم ملی انگلستان پس از قهرمانی در مسابقات جام جهانی 1966، با نفرات فاتح جام رقابت های مقدماتی یورو 68 را آغاز کرد. این تیم رقابت های مقدماتی را در گروه آشنای بریتانیا آغاز کرد و در رقابت با اسکاتلند،ولز و ایرلند شمالی صاحب 4 برد، 1 مساوی و 1 باخت شد. تنها شکست این تیم در ومبلی مقابل اسکاتلند بود و تساوی این تیم نیز مقابل اسکاتلند حاصل شد. اما سرانجام سه شیرها یک امتیاز بیشتر از اسکاتلند کسب کردند و راهی دور یک چهارم نهایی شدند. دو برد(1-0) و (2-1) مقابل اسپانیا، سه شیرها را برای نخستین بار به جمع چهار تیم نهایی یورو فرستاد.

تیم سوم اروپا

دیدارهای نیمه نهایی در ایتالیا برگزار شد و انگلیس در استادیوم کوموناله فلورانس با یک گل مغلوب یوگسلاوی شد. سه روز بعد، این تیم با دو گل بابی چارلتون و جف هرست مقابل شوروی پیروز شد و عنوان سوم بازی ها را از آن خود کرد.  چهار سال بعد تیم از مرحله گروهی با 5 برد و یک تساوی صعود کرد اما در یک چهارم نهایی با شکست(1-3) مقابل آلمان در ومبلی شانس حضور در بین چهار تیم برتر اروپا را از دست داد.

اسیر ضربات پنالتی

انگلیس پس از دو دوره حذف از مرحله گروهی رقابت های یورو و ناکامی در کسب حتی یک برد طی 6 مسابقه، میزبان یورو 96 شد. سه شیرها هرچند که در روز 8 ژوئن مقابل سوییس(1-1) متوقف شدند اما به مرور در قواره های یک مدعی ظاهر شدند. تیم یک هفته بعد در حالی اسکاتلند را شکست داد که حریف قبل از زدن گل دوم سه شیرها، یک پنالتی را هدر داد. اما انگلیس در روز پایانی(4-1) هلند را در هم کوبید.  تیم صدرنشین شد و در یک چهارم نهایی پس از تساوی(0-0) مقابل اسپانیا، موفق شد با چهار پنالتی شیرر، پلات،پیرس و گاسکوین و دو پنالتی هدر رفته هیرو و نادال(4-2) به برتری دست یابد. دیدار بعدی انگلیس مقابل آلمان بود. در روزی که سه شیرها پیر اهن خاکستری برتن کردند، بازی را به شکلی طوفانی آغاز کرده و در دقیقه 3 دروازه آلمان را گشودند اما این بازی نیز به ضربات پنالتی کشیده شد. جایی که باز هم 4 زننده پنالتی مقابل اسپانیا، دروازه آلمان را گشودند.ضربه پنجم هم توسط تدی شرینگام به گل بدل شد. اما آلمانی ها هم تمامی ضربات خود را گل کردند تا از دست رفتن پنالتی گرت ساوت گیت به معنی پایان جام برای انگلیس باشد. سه شیرها باز هم به فینال یورو نرسیدند. پس از آن هم روزهای درخشانی در انتظار انگلیس نبود. تیم در مرحله گروهی یورو 2000 با یک برد و دو باخت حذف شد، در یورو 2004 به عنوان تیم دوم راهی مرحله یک چهارم نهایی شد اما در این دور در ضربات پنالتی مغلوب پرتغال میزبان شد. سه شیرها یورو 2008 را از دست دادند و جای خود را به روسیه و کرواسی دادند و سرانجام در آخرین دوره یورو، در گروهی که فرانسه، اوکراین و سوئد نیز حضور داشتند، در گروه خود صدرنشین شدند اما باز هم در ضربات پنالتی شکست خوردند. این بار مقابل ایتالیا و راهی به نیمه نهایی نیافتند.

ستاره تیم: جیمی واردی

انگلیس در مسیر یورو 2016

انگلستان برای رسیدن به جام ملت های اروپا مقتدارنه ترین نتایج تمامی ادوار اخیر را کسب کرد و در 10 مسابقه صاحب 10 برد شد. نتایج این تیم به شرح زیر بود:

انگلیس(2-0) سوییس/ انگلیس(3-1) اسلوونی/انگلیس(2-0) استونی/ انگلیس(4-0) لیتوانی/ انگلیس(5-0) سن مارینو

سوییس(0-2) انگلیس/ اسلوونی(2-3) انگلیس/استونی(0-1) انگلیس/ لیتوانی(0-3) انگلیس / سن مارینو(0-6) انگلیس

 

مربی تیم

روی هاجسون متولد 6 آگوست 1947 در شهر کرویدون است. وی طی سال های 1955 تا 1976 مدافع تیم هایی چون کریستال پالاس بود و پس از آن به مربیگری روی آورد. از جمله تیم هایی که وی هدایت آن ر ا در دست گرفته است، می توان به مالمو سوئد، تیم ملی سوییس، اینتر ایتالیا، بلکبرن، کپنهاگن دانمارک، تیم ملی امارات،فنلاند، فولهام و لیورپول اشاره کرد. وی از سال 2012 سرمربی سه شیرها است.

انگلیس در یک نگاه:

لقب: سه شیر

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 3 (آگوست 2012)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 27 (فوریه 1995)

تعداد حضور در جام جهانی: 14

تعداد حضور در یورو: 8

اولین مسابقه: انگلستان(0-0)اسکاتلند( 30 نوامبر 1872 در پاتریک؛ اسکاتلند)

بهترین پیروزی: انگلستان (13ـ0) ایرلند (31 جولای 1882 در «بلفاست» ایرلند)

بدترین شکست: انگلستان (1ـ7) مجارستان (23 می 1954 در «بوداپست» مجارستان )

برنامه دیدارهای انگلیس در یورو 2016:

انگلیس- روسیه(22 خرداد؛ 23:30)

انگلیس-ولز( 26 خرداد؛17:30)

اسلواکی-انگلیس(31 خرداد؛23:30)

تیم ملی سوییس در حالی راهی رقابت های یورو می شود که تاکنون از مرحله گروهی مسابقات صعود نکرده است.

یک فوتبال پرسابقه

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، اولین دوره رقابت های قهرمانی سوییس در سال 1897 برگزار شد که در این رقابت ها، تیم« گراس هاپرز» قهرمان شد. هر چند سوییس در قلب اروپا واقع شده است، اما این کشور همواره در منازعات بین المللی بی طرف بوده است و همین امر سبب شده که حتی در بحبوحه جنگ های جهانی اول و دوم و تعطیلی فوتبال در سراسر دنیا، مسابقات داخلی این کشور کوچک بدون هیچ وقفه ای برگزار شود و تیم هایی چون بازل، سروت ژنو، زوریخ، یانگ بویز و..را به فوتبال اروپا معرفی کند. رقابت های جام حذفی این کشور هم از سال 1926 آغاز شد و تیم گراس هاپرز در این مسابقات هم اولین فاتح جام لقب گرفت.

 

 دوران طلایی

در مقایسه با امروز می توان به سال های دهه 20 تا دهه 50 لقب سالهای طلایی داد. دورانی که سوییس نایب قهرمان المپیک 1924 شد و در سه جام جهانی 34، 38 و 50 تنها با شکست مقابل نایب قهرمانان آن ادوار به خانه بازگشت. سوییس در جام جهانی 1954 برای آخرین بار به جمع 8 تیم برتر جهان صعود کرد و پس از آن دوران افول این فوتبال آغاز شد.

 

 ناکام همیشگی مسابقات یورو

تیم ملی سوییس اولین بار برای رسیدن به یورو 64 در مرحله مقدماتی این مسابقات به میدان رفت اما یک باخت(1-3) مقابل هلند و تساوی(1-1) در دیدار خانگی سبب حذف این تیم از مرحله اول مسابقات مقدماتی شد. چهار سال بعد مسابقات به شکل گروهی برگزار شد و سوییس در دور مقدماتی و در گروه هفتم برد خیره کننده(7-1) مقابل رومانی را به دست آورد اما در سایر مسابقات رفت و برگشت مقابل ایتالیا و قبرس، تنها یک برد(5-0) در برابر قبرس کسب کرد و در گروه خود سوم شد. در مقدماتی یورو 72 سوییس در 6 بازی 4 برد و یک تساوی کسب کرد اما شکست(3-2) در خانه مقابل انگلستان موجب حذف این تیم شد. در رقابت های انتخابی یورو76، سوییس پایین تراز شوروی، ایرلند و ترکیه ایستاد و چهار سال بعد، تنها ایسلند در گروه چهارم انتخابی یورو، پایین تر از قرمزها قرار گرفت.

پیشرفت تدریجی

درخلال تمام این سالها سوییس تنها دو بار در دهه 60 به جام جهانی صعود کرد که در هر دو دوره با سه شکست متوالی از جام کنار رفت. اما از اواسط دهه 80 این تیم آرام آرام نتایجی بهتر از گذشته کسب کرد. در مقدماتی یورو 84 بالاتر از آلمان شرقی و اسکاتلند قرار گرفت و در مقدماتی یورو 92 هم در حالی که در گروه سوم مسابقات مقدماتی بالاتر از رومانی، بلغارستان و سن مارینو قرار گرفته بود تنها با یک امتیاز کمتر از اسکاتلند، از صعود به دور نهایی بازی ها باز ماند تا این که سرانجام مقدماتی جام جهانی 94 فرا رسید.

 کار بزرگ شاگردان روی هاجسون

در این رقابت ها سوییس در گروهی که تیم های ایتالیا، پرتغال، اسکاتلند، مالت و استونی هم حضور داشتند، چیزی نمانده بود که ایتالیا را در شهر کالیاری مغلوب کند اما این تیم دو گل برتری را با تساوی(2-2) عوض کرد. با این وجود برد خانگی(1-0) در برابر اتزوری سبب شد تا سوییس پس از سالها به رهبری یک انگلیسی و با 6 برد، 3 مساوی و یک شکست بالاتر از تیمی چون پرتغال قرار گرفته و به جام جهانی صعود کند. نتایج این تیم در جام جهانی هم ابرومندانه بود و این تیم در گروهی که آمریکای میزبان، رومانی و کلمبیا در آن حضور داشتند با 4 امتیاز راهی یک هشتم نهایی شد. مرحله ای که این تیم از آن فراتر نرفتند؛ درست مثل جام های جهانی 2006 و 2014.

 

 در مسیر صعود به یورو 96

سوییسی ها برای صعود به جام ملت های اروپا(1996) با قرعه مناسب رو به رو شدند. در سیدبندی مسابقات، سوئد تیم سید 1 بود و سوییس در سید 2 جای داشت. به این ترتیب سوییس همراه با این تیم، ترکیه، مجارستان و ایسلند در یکی ازگروه های 5 تیمه این مسابقات قرار گرفت. به نظر می رسید رقابت اصلی برای تیم دوم گروه بین سوییس و ترکیه خواهد بود. اما سوئد بیش از حد ضعیف نششان داد. سوییس هم با بردهای خانگی مقابل مجارستان(3-0)، ایسلند(1-0) و سوئد(4-2) و دو برد خارج از خانه مقابل ایسلند(2-0) و ترکیه(2-1)، دو تساوی در خانه سوئد(0-0) و مجارستان(2-2) و تنها یک شکست خانگی(2-1) در برابر ترکیه راهی دور نهایی جام ملت ها شد. افتخاری که تا آن روز هرگز نصیب سوییس نشده بود.

 

 نتیجه ای درخشان مقابل میزبان جام ملت ها

یورو 96 از ساعت 15 روز 8 ژوئن در حضور 76567 تماشاگر حاضر در استادیوم ومبلی آغاز شد. شاگردان آرتور ژرژ پرتغالی در نیمه اول یک بار دروازه خود را باز شده دیدند اما در نیمه دوم شرایط تغییر کرد و سرانجام با پنالتی کوبیلای تورک ییلماز(83) به تساوی دست یافتند. این تیم در دومین دیدار خود نیز تا دقیقه 66 رقابتی پایاپای با هلند داشت اما سرانجام(2-0) مغلوب شد. آخرین دیدار سوییس هم مقابل اسکاتلند برگزار شد؛ دیداری که برنده آن می توانست شانس دوم شدن در گروه را داشته باشد اما سوییس با یک گل مغلوب شد و به کار خود در یورو 96 خاتمه داد. نتیجه ای که پایان نسل درخشان تیم دهه 90 محسوب می شد. 

در آرزوی صعود از دور گروهی

سوییس در یورو 2004 هم حاضر بود اما این تیم تنها یک تساوی(0-0) با کرواسی کسب کرد و آن گاه مقابل انگلستان(0-3) و فرانسه(1-3) مغلوب شد و تنها چیزی که از این تورنمنت به دست آورد رکورد جوان ترین گلزن تاریخ رقابت ها بود که توسط یوهان وونلانتن به جای گذاشته شد.

سوییس جام جهانی 2006 را با صعود از مرحله گروهی و حذف بدون حتی یک گل خورده خاتمه داد. شاید همین آمار، علاقه مندان سویس را امیدوار می ساخت که این تیم به هنگام میزبانی یورو 2008 موفق به صعود از مرحله گروهی شود. اما  این تیم در یورو 2008 هم به سادگی و پس از دو شکست مقابل چک و ترکیه از جام کنار رفت تا پیروزی این تیم مقابل پرتغال تاثیری در رده بندی این گروه نداشته باشد. حالا باید دید که ایا سوییس توان صعود از دور گروهی یورو 2016 را دارد یا خیر؟

 لیگ کنونی سوییس

مسابقات کنونی لیگ سوییس در 9 دسته برگزار می شود. لیگ 1 با حضور 10 تیم انجام می شود و دسته دوم( چلنج لیگ) نیز 10 تیمه است. لیگ 3 نیز در یک دسته 16 تیمی انجام می شود و پس از آن، دسته های دیگر در گروه های 3 گانه و 6 گانه برگزار می شوند. 7 تیم از لیختن اشتاین نیز در لیگ سوییس حضور دارند.

 ستاره تیم: استفان لیش اشتاینر 

 سرمربی تیم

ولادیمیر پتکوویچ از سال 2014 سرمربی سوییس است. او که در 15 آگوست 1963 در سارایه وو به دنیا آمده، دوران بازیگری خود را در لیگ یوگسلاوی و سویییس سپری کرد. وی از سال 1981 تا 1999 به عنوان بازیکن در میادین حضور داشت و مربیگری را پیش از پایان دوران بازیگری و در فصل 98-97 در تیم بلینزونا در لیگ سوییس آغاز کرد. او که سابقه مربیگری در تیم هایی چون یانگ بویز، سامسون اسپور ترکیه، سیون و لاتزیو را دارد، در فصل 13-2012 با لاتزیو قهرمان جام حذفی ایتالیا شد

 

 سوییس در مسیر یورو 2016

تیم فوتبال سوییس برای رسیدن به یورو 2016 نتایج زیر را کسب کرد:

سوییس(0-2) انگلیس / سوییس(3-2) اسلوونی / سوییس(3-0) استونی /سوییس(4-0) لیتوانی / سوییس(7-0) سن مارینو

انگلیس(2-0) سوییس / اسلوونی(1-0) سوییس / استونی(0-1) سوییس / لیتوانی(1-2) سوییس / سن مارینو(0-4) سوییس

به این ترتیب تیم ملی سوییس با 21 امتیاز پایین تر از انگلیس 30 امتیازی قرار گرفت و به عنوان تیم دوم گروه راهی مرحله نهایی جام ملت ها شد. نزدیک ترین رقیب این تیم( اسلوونی) 16 امتیاز کسب کرد.

 

سوئیس در یک نگاه:  

لقب: شوایزر ناتی، لاناتی، روسو کروچیاتی

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 3 (آگوست 1993)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 83 (دسامبر 1998)

تعداد حضور در جام جهانی: 10

تعداد حضور در یورو: 4

اولین بازی: سوییس(0-1) فرانسه( 12 فوریه 1905 در پاریس؛ فرانسه)

بهترین پیروزی: سوییس (9ـ0) لیتوانی (25 می 1924 در «پاریس» فرانسه)

بدترین شکست: سوییس (0ـ9) مجارستان (29 اکتبر 1911 در «بوداپست» مجارستان)

 

برنامه بازی های سوییس در یورو:

۲۲خرداد؛ ساعت 17:30 /  سوییس- آلبانی

۲۶خرداد ؛ ساعت 20:30 / رومانی- سوییس

30خرداد ؛ ساعت 23:30 / فرانسه- سوییس

تیم ملی رومانی

فوتبال رومانی توسط کارگران انگلیسی، بلژیکی، هلندی و آلمانی طی سال های دهه 1890 در بخارست شکل گرفت.

مدیون انگلیسی ها

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، در اوایل قرن بیستم چند تیم با حضور کارگران نساجی کالنتینا و استاندارد اویل کمپانی در پلوستی برپا شدند. تا پیش از جنگ جهانی اول، فوتبال رومانی عمدتا توسط خارجی ها اداره شد و اولین قهرمان لیگ رومانی« الیمپیا بخارست» در 1910 چندین بازیکن انگلیسی در ترکیب خود داشت.

 

تاسیس فدراسیون

فدراسیون فوتبال رومانی با نام« Federația Română de Fotbal» در اکتبر سال 1909 در بخارست تاسیس شد. پس از جنگ جهانی اول بود که تشکیلات فوتبال به دست اهالی بومی رومانی افتاد. اما اولین بازی رسمی این تیم به 13 سال بعد بازمی گردد. تا آن زمان تیم چند مربی موقت داشت اما اولین مربی که به صورت تمام وقت هدایت رومانی را به دست گرفت، تئوفیل مورارو بود که از آگوست 1924 سرمربی سه رنگ ها شد.

 

المپبک 1924

رومانی حضور در فوتبال المپیک را از مسابقات المپیک پاریس تجربه کرد. در این رقابت ها رومانی در دور اول استراحت داشت و در دور دوم در حضور 1000 تماشاگر استادیوم کلمب مقابل هلند قرار گرفت. یک باخت(6-0) به منزله حذف رومانی از این تورنمنت بود. رومانی پس از آن 6 سال منتظز ماند تا در دومین تورنمنت مهم تاریخ خود شرکت کند.

تیمی که پادشاه انتخاب کرد

رومانی خیلی دیر و در سال 1930 به فیفا پیوست اما در همان سال اتفاقی مهم برای این فوتبال افتاد.  روز 14 جولای 1930 برای رومانی فراموش نشدنی بود. تیم رومانی یکی از چهار تیم اروپایی بود که رنج سفر طولانی با کشتی از اقیانوس اطلس را به جان خریده بود و در جام جهانی شرکت کرده بود. هر چند که در این تورنمنت مربی رومانی « کنستانتین رادولسکیو» بود اما نفرات تیم ملی توسط پادشاه کارول انتخاب شده بودند؛ کارول تنها به این شرط حاضر شده بود که هزینه سفر تیم ملی به جام جهانی را پرداخت کند!

 

 یکی از چهار نماینده اروپا

رومانی در اولین دیدار خود در حضور 2549 تماشاگر استادیو پوسیتوس شهر مونته ویدئو در همان دقیقه اول با گل « آدالبرت دشو» از پرو پیش افتاد. پرو از دقیقه 70 ده نفره شد ولی بازی را به تساوی کشاند. با این حال دو گل کنستانتین استانسیو(79) و میکلوش کوواچ(89) برتری(3-1) رومانی را رقم زد. یک هفته بعد رومانی برای صعود به نیمه نهایی نیاز به یک مساوی مقابل اروگوئه میزبان داشت اما در حضور 70022 تماشاکر استادیو سنته ناریو، کسب مساوی مقابل قدرت اول فوتبال جهان غیرممکن می نمود. رومانی در همان نیمه اول 4 گل خورد و با همین نتیجه از جام کنار رفت.

بازیکن غیرقانونی

رومانی در مرحله مقدماتی جام جهانی مقابل سوییس از یک بازیکن غیرقانونی استفاده کرد و (2-0) بازنده اعلام شد. به این ترتیب نبرد این تیم مقابل یوگسلاوی به نبردی حیاتی بدل شد. دیداری که یوگسلاوی با مساوی و رومانی با برد به جام جهانی صعود می کردند. رومانی در روز29 آوریل با برد(2-1) مقابل یوگسلاوی جواز حضور در جام جهانی را کسب کرد اما یک ماه بعد و در روز 27 می، در دور نخست جام جهانی در استادیو لیتوریو شهر تریسته با نتیجه(2-1) از چکسلواکی باخت و حذف شد.

بازی در ماه رمضان

رومانی در مقدماتی جام جهانی 1938 باید با مصر رو به رو می شد اما همزمانی مسابقه به ماه رمضان سبب شد که مصری ها حاضر به برگزاری چنین مسابقه ای نشوند و کار رومانی را برای رسیدن به جام جهانی راحت سازند. اما در جام جهانی یک شگفتی در انتظار رومانی بود. در روز 5 ژوئن رومانی و کوبا در استادیو شاپو شهر تولوز به تساوی(2-2) دست یافتند و در وقت اضافی نیز نتیجه کار دو تیم(3-3) شد. چهار روز بعد دو تیم در حضور 8 هزار تماشاگر در همین استادیوم مقابل هم قرار گرفتند. باخت(2-1) از کوبا سبب حذف رومانی شد و این تیم بیشتر از سه دهه از مسابقات بزرگ دور بود. طی این سال ها باخت(2-1) از مجارستان در مرحله اول المپیک هلسینکی(1952) و شکست (2-0) از همین تیم در یک چهارم نهایی المپیک 1964 به کار رومانی در المپیک خاتمه داد.

عصر فوتبال دولتی

در رومانی هم مثل سایر کشورهای اروپای شرقی، بعد از جنگ جهانی باشگاه ها تحت مدیریت و نظارت یک کارخانه، اتحادیه کارگری یا وزارتخانه بودند. باشگاه های بزرگ تر توسط صنایع مهندسی، فولادی و صنایع شیمیایی اداره می شدند. باشگاه لوکوموتیو از حمایت اتحادیه کارگران راه آهن برخوردار بود. برخی باشگاه ها هم متعلق به ارتش بودند.از جمله استوآ بخارست. این گونه تیم ها مستقیما وارد لیگ باشگاهی دسته اول می شدند.

حمایت های چائوشسکو

 خدمت نظام وظیفه اجباری در کشورهای اروپای شرقی امکان به کارگیری جوانان مستعد را به تیم های نظامی می داد. به این ترتیب استوآ با 14 قهرمانی لیگ از جمله پنج قهرمانی پیاپی از 1985 تا 1989 رکوردی دست نیافتنی به دست آورد. تیم های متعلق به ارتش، تشکیلات پلیسی و سرویس های اطلاعاتی امکانات بیشتری نسبت به سایر تیم ها داشتند. دینامو بخارست هم مثل همتاهای خود در دیگر کشورها، چنین شرایطی داشت. این تیم 13 بار لیگ رومانی را فتح کرد.

طرفداری پسرچائوشسکو از استوآ بخارست مساله ای بود که همه می دانستند و باشگاه همه جا از حمایت دولت بهره برد.چائوشسکو دو باشگاه کوچک متعلق به خانواده خود را مورد حمایت فراوان قرار داد اما هر دو باشگاه بعد از سقوط وی راهی دسته های پایین تر شدند. این دو باشگاه عبارت بودند از: اف سی الت؛ ویکتوریا بخارست.

حضور در یورو؛ بالاتر از قهرمان جهان

رومانی اولین بار در سال 1984 موفق به حضور در جام ملت های اروپا شد. این تیم در مرحله مقدماتی با سوئد، چکسلواکی، ایتالیا و قبرس همگروه بود که تنها یک تیم راهی مرحله نهایی می شد. ایتالیا پس از قهرمانی در جام جهانی 1982 حال و روز خوشی نداشت و رومانی در دو دیدار رفت و برگشت برابر آتزوری به یک برد(1-0) و تساوی(0-0) دست یافت. 5 برد، 2 تساوی و یک شکست صعود سه رنگ ها را به دور نهایی قطعی کرد و این تیم در جام ملت های فرانسه، در برابر اسپانیا به تساوی(1-1) دست یافت اما در دو بازی بعد، از آلمان(1-2) و از پرتغال(0-1) شکست خورد.

نسل طلایی دهه 90

رومانی در دهه 90 حضور در تمامی تورنمنت های مهم را تجربه کرد. حضور در مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی 1990 با شکست در ضربات پنالتی مقابل ایرلند خاتمه یافت. چهار سال بعد رومانی با برتری(3-2) مقابل آرژانتین این مرحله را هم پشت سر گذاشت. اما این بار هم اسیر ضربات پنالتی شد؛ این بار مقابل سوئد و ستارگانی چون گئورگه هاجی، ایلی دومیترسکیو، دن پترسکیو حضور در نیمه نهایی جام را تجربه نکردند. دو سال بعد رومانی در جام ملت های اروپا نشانی از آن تیم جام جهانی نداشت و با 3 باخت مقابل اسپانیا، بلغارستان و فرانسه از جام کنار رفت. رومانی در جام جهانی 98 هم انگلستان را(2-1) شکست داد ولی از روزی که بازیکنانش خرافاتی شدند و موهای خود را رنگ کردند، نتیجه نگرفت و در یک هشتم نهایی مقابل کرواسی(1-0) باخت و حذف شد.

 

بهترین حضور در یورو

رومانی در یورو 2000 بهترین نتیجه خود را در یورو گرفت و با تساوی مقابل آلمان(1-1) و برد(3-2) در برابر انگلستان، پس از پرتغال در گروه خود دوم شد و راهی یک چهارم نهایی شد. در این جا و در روزی که هاجی در آخرین بازی خود از زمین اخراج شد، (2-0) به ایتالیا باخت و از جام کنار رفت.

 

 کاپیتان تیم: کیپریان تاتاروشانو

در مسیر یورو 2016

رومانی برای صعود به یورو در گروه ششم مرحله مقدماتی، با تیم هایایرلند شمالی، مجارستان، فنلاند، جزایر فارو و یونان همگروه بود و نتایج زیر را کسب کرد:

رومانی(2-0) ایرلند شمالی / رومانی(1-1) مجارستان / رومانی(1-1) فنلاند / رومانی(1-0) جزایر فارو / رومانی(0-0) یونان

ایرلند شمالی(0-0) رومانی/ مجارستان(0-0) رومانی / فنلاند(0-2) رومانی / جزایر فارو(0-3) رومانی / یونان(0-1) رومانی

این تیم با 20 امتیاز، به عنوان تیم دوم گروه پس از ایرلند شمالی راهی مرحله نهایی شد.

 

مربی تیم

آنجل یوردانسکو متولد 4 می 1950 است و دوران بازیگری خود را در تیم های استوآ بخارست و اوفی کرته سپری کرد. او مربیگری را از سال 1984 در استوآ بخارست آغاز کرد و تا کنون در دو مقطع دیگر نیز طی سال های 93 تا 98 و 2002 تا 2004 مربی تیم ملی رومانی بود. وی دو بار با تیم های الهلال و الاتحاد عربستان قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شده است.

 

رومانی در یک نگاه:

لقب: Tricolorii( سه رنگ ها)

آخرین رتبه در رنکینگ فیفا: 19

بهترین رتبه: 3( نوامبر 1997)

بدترین رتبه:57( فوریه 2011 و سپتامبر 2012)

اولین دیدار: یوگسلاوی(1-2) رومانی (8 ؤوئن 1922 در بلگراد؛ یوگسلاوی)

بهترین نتیجه: رومانی(9-0) فنلاند(14 اکتبر 1973 در بخارست؛ رومانی)

بدترین شکست: رومانی(0-9) مجارستان( 6 ژوئن 1948 در بوداپست؛ مجارستان)

تعداد حضور در جام جهانی: 7 بار( اولین بار در 1930)

تعداد حضور در یورو:4 بار ( اولین بار در 1984)

تیم ملی آلبانی

تیم ملی آلبانی برای اولین بار جواز حضور در یورو را به دست آورده است.

مقدماتی یورو 2016؛ جنجال در بازی صربستان و آلبانی

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، تیم  آلبانی پس از سال 1967 برای اولین بار در خاک صربستان به مصاف این تیم می رفت.  طبق روال قرعه کشی هایی که زیر نظر یوفا و فیفا برگزار می شود هنگام انجام قرعه کشی از برخورد تیم هایی که از نظر سیاسی با هم مشکل دارند جلوگیری می شود اما قبل از انجام قرعه کشی مقدماتی یورو 2016 دو کشور صربستان و آلبانی چنین درخواستی از مسئولان یوفا نداشته اند. بازی تا دقیقه 41 و در حالی که استادیوم هواداری از تیم آلبانی را در خود نمی دید آرام دنبال می شد، اما در دقیقه 42 یک هواپیمای بدون سرنشین بر فراز استادیوم ظاهر شد که پرچمی را حمل می کرد که روی آن نقشه آلبانی بزرگ و لغت "Autochthonous" نوشته شد بود. استفان میتروویچ مدافع تیم ملی صربستان اقدام به پایین کشیدن پرچم و جمع آن کرد و این شروع درگیری بود. بعد از آن بازیکنان آلبانی سعی به پس گرفتن پرچم نمودند ولی در این لحظه یکی از هوادارن یا توپ جمع کن ها با صندلی [چهار پایه] به بازیکن آلبانی حمله کرد و درگیری های اصلی شروع شد. با شروع درگیری ها تنی چند از هولیگان های صرب با شکستن فنس ها وارد زمین شدند که با مداخله  پلیس به بیرون هدایت شدند. بعد از این اتفاقات مارتین اتکینسون داور بازی تصمیم به قطع بازی گرفت. بازیکنان آلبانی در هنگام ورود به رختکن با پرتاب اشیا از طرف هوادارن صربستان مواجه شدند. این لغت [Autochthonous] اشاره به جدایی ناپذیری کوزوو از آلبانی دارد، جایی که حدود 90 درصد از جمعیت 1.9 میلیونی آن را آلبانیایی تبارها نشان می دهند و بعد از جنگ اول بالکان در 13-1912 به صربستان ملحق شده بود. یک سال بعد حکایت معکوسی رخ داد؛ هواداران تیم ملی آلبانی به اتوبوس تیم ملی صربستان پیش از بازی برگشت دو تیم در دور گروهی یورو 2016 با سنگ حمله کردند. با این جنجال ها فوتبال بالکان و آلبانی در کانون توجهات جهانی قرار گرفت.

 ستاره تیم: لوریک کانا

تاسیس یک فدراسیون

فدراسیون فوتبال آلبانی طی روزهای دوازدهم تا 16 ژوئن 1930 به عضویت فیفا در آمد. با این حال پیش از شکل گیری اتحادیه فوتبال آلبانی، تیم ملی این کشور در سال 1929 شکل گرفته بود. این تیم قرار بود در مسابقات جام بالکان هم شرکت کند اما پیش از شروع مسابقات از این تورنمنت کنار کشید.

 

شکل گیری لیگ

اولین دوره لیگ فوتبال آلبانی تنها با حضور 6 تیم از سال 1930 برگزار شد. در این مسابقات تیم اس. کا. تیرانه که در 15 آگوست 1920 تاسیس شده بود، پس از آن که با 14 امتیاز به کار خود خاتمه داد، دو دیدار پلی آف مقابل اسکندربو کورچه که این تیم هم 14 امتیاز کسب کرده بود، برگزار کرد و با دو برد(2-0) مقابل این تیم قهرمان شد. مسابقات سال 31 با شرکت 7 تیم در دو گروه برگزار شد و مادفع عنوان قهرمانی باز هم از عنوان خود دفاع کرد. مقامی که در لیگ 5 تیمی سال 1832 هم تکرار شد. لیگ طی سال های 1935 تا 1944 تعطیل بود و تنها سه تورنمنت غیر رسمی در سالهای 39، 40 و 42 برگزار شد. پس از پایان جنگ، در سال 1945 رقابت ها از سر گرفته شد؛ این بار در دو گروه 6 تیمی و قهرمانی به تیم ولازنیا رسید. در دورانی که حکومت کمونیستی در آلبانی حاکم بود، نام برخی از تیم ها تغییر کرد از جمله نماینده تیرانا که با عنوان تیم« 17 ننتوری» در مسابقات حضور یافت. زمانی تعداد تیم های لیگ تا اوایل دهه 90  به 16 تیم نیز رسید اما در فصل 94-93 تعداد تیمهای لیگ به 14 رسید و در فصل 96-95 تعداد تیم ها به 18 افزایش یافت. این لیگ از سال 98 مجددا 16 تیمه شد و پس از چند سال 14 برگزاری با حضور 14 تیم، از فصل 04-2003 به سکل سوپرلیگی 10 تیمه به کار خود ادامه داد. در پنج دوره اخیر این لیگ، اسکندبو کورچه قهرمان لیگ شده است.

 اولین قهرمانی؛ جام بالکان(1946)

پس از جنگ جهانی دوم، تی ملی آلبانی اولین بازی رسمی خود را در رقابت های جام بالکان برگزار کرد و با دو برد مقابل یوگسلاوی و  بلغارستان و یک شکست در برابر رومانی به لطف تفاضل گل برتر نسبت به یوگسلاوی قهرمان مسابقات شد.

 مقدماتی یورو 64: یک قدم تا یک چهارم نهایی

آلبانی از دومین دوره مسابقات یورو برای رسیدن به مرحله نهایی رقابت ها تلاش کرد. مسابقات به صورت تک حذفی برگزار می شد و دیدار آلبانی و یونان به دلایل سیاسی برگزار نشد. با انصراف یونان، این آلبانی بود که به جمع 16 تیم برتر اروپا صعود کرد. عقاب ها در دیدار رفت(1-0) دانمارک را شکست دادند اما شکست (0-4) در دانمارک، مانع از صعود این تیم به جمع هشت تیم برتر اروپا شد.

 قعرنشین انتخابی جام جهانی

سیاه و قرمزها از مقدماتی جام جهانی 1966 برای صعود به دور نهایی جام، تلاش کردند. این تیم در گروه پنج با ایرلند شمالی، هلند و سوییس همگروه بود. پنج باخت پیاپی این تیم را قعرنشین گروه ساخت و تساوی این تیم مقابل ایرلندشمالی، کار این تیم را با یک امتیاز به پایان رساند. دو سال بعد تیم باز هم در مسابقات مقدماتی یورو شرکت کرد.

 تیمی که آلمان را حذف کرد

آلبانی در رقابت های مقدماتی یورو 68 هم قعرنشین ماند. این تیم در اولین گام(0-6) از آلمان باخت و آن گاه دو باخت(0-2) و (0-4) مقابل یوگسلاوی متحمل شد. 17 دسامبر 1967 آخرین دیدار این تیم در خانه و پیش روی 21889 تماشاگر مقابل آلمان برگزار شد و آلبانی مقابل نایب قهرمان جهان به تساوی(0-0) دست یافت. نتیجه ای که سبب شد آلمان پایین تر از یوگسلاوی قرار گرفته و از دور رقابت ها حذف شود!

 

نیم قرن ناکامی

پس از آن هم فوتبال آلبانی یک قعرنشین همیشگی در رقابت های مقدماتی یورو و جام جهانی بود. این تیم پس از غیبت در رقابت های مقدماتی جام جهانی 70 و یورو 72 و سپس یورو 76، جام جهانی 78 و یورو 80 از اوایل دهه 80 به تورنمنت های اروپایی بازگشت اما تا سال 1996 تنها در مقدماتی جام های 86و 94 بیشتر از 2 امتیاز کسب کرد! کسب 2 برد و 2 مساوی در انتخابی یورو 96 و 13 امتیازی که این تیم در انتخابی جام جهانی 2006 کسب کرد، بهترین نتایج این تیم تا قبل از مسابقات مقدماتی یورو 2016 محسوب می شدند.

 آلبانی در مسیر یورو 2016

تیم آلبانی برای صعود به یورو 2016 با تیم های پرتغال، دانمارک، صربستان و ارمنستان همگروه بود. آلبانی طی 8 بازی مرحله مقدماتی نتایج زیر را کسب کرد:

آلبانی(0-1) پرتغال / آلبانی(1-1) دانمارک / آلبانی(0-2) صربستان / آلبانی(2-1) ارمنستان

پرتغال(0-1) آلبانی / دانمارک (0-0) آلبانی / صربستان(0-3) آلبانی / ارمنستان(0-3) آلبانی

 

مربی تیم؛ یک ایتالیایی در آلبانی

جیانی د بیاسی بازیکن سابق تیم های اینتر، رجیانا، پسکارا، برشا، پالرمو و ونتزیا ایتالیا در 16 ژوئن 1956 در سارمه ده( واقع در ترویسو ایتالیا) به دنیا آمد. او که در زبان آلبانیایی جانی آبازی نیز نامیده می شود از 1974 تا 1990 به فوتبال پرداخت و پس از آن مربیگری را در رده های پایه فوتبال ایتالیا آغاز کرد. این مربی ایتالیایی که سابقه مربیگری در تیم هایی چون برشا، تورینو، لوانته و اودینزه را دارد از سال 2011 هدایت آلبانی را بر عهده گرفت و در 28 مارس 2015 به عنوان شهروند آلبانی برگزیده شد.

 

آلبانی در یک نگاه

لقب: Kuq e Zinjtë ( قرمز و سیاه ها)؛ Shqiponjat( عقاب ها)

آخرین رتبه در رنکینگ فیفا: 45

بهترین رتبه: 22( آگوست 2015)

بدترین رتبه:124( آگوست 1997)

اولین دیدار: آلبانی(2-3) یوگسلاوی( 7 اکتبر 1946 در تیرانا؛ آلبانی)

بهترین نتیجه: آلبانی(5-0) ویتنام( 12 فوریه 2003 در باستیا اومبرا؛ ایتالیا) آلبانی(6-1) قبرس( 12 آگوست 2009 در تیرانا؛ آلبانی)

بدترین شکست: آلبانی(0-12) مجارستان( 24 سپتامبر 1950 در بوداپست؛ مجارستان)

تعداد حضور در جام جهانی: صفر

تعداد حضور در یورو: یک( 2016)

 

برنامه دیدارهای آلبانی

22خرداد؛ ساعت 17:30 /  سوییس- آلبانی 

26خرداد ؛ ساعت 23:30 / فرانسه- آلبانی 

30خرداد ؛ ساعت 23:30 / رومانی- آلبانی 

تیم ملی فرانسه

از روز 21 خرداد، رقابت های جام ملت های اروپا به میزبانی فرانسه آغاز خواهد شد. در اولین بخش معرفی تیم های یورو 2016، به معرفی تیم ملی فرانسه می پردازیم.

اولین حضور در یورو با اولین نسل طلایی

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، فرانسه دو سال پس از کسب عنوان سومی جام جهانی 1958 در حالی مسابقات مقدماتی یورو را آغاز کرد که هنوز نفرات اولین نسل طلایی را در ترکیب خود می دید. نفراتی که در شمار بهترین های جام جهانی ششم بودند. در برد(7-1) مقابل یونان هم ژوست فونتین( اقای گل جام جهانی 1958) گل زد، هم ریموند کوپا( بهترین بازیکن جام جهانی 58)  و هم ژان ونسان. بازی برگشت هم(1-1) شد تا فرانسه در مرحله بعد رو در روی اتریش قرار گیرد. در استادیوم کلمب پاریس، فونتین هت تریک کرد و با دو گل ونسان، فرانسه(5-2) پیروز شد. دیدار برگشت هم با برتری(4-2) فرانسه خاتمه یافت و این تیم با صعود به جمع چهار تیم برتر یورو، میزبان مرحله نهایی مسابقات شد.

مقام چهارم در بین چهار تیم

مرحله پایانی یورو 1960 از روز 6 جولای و با دیدار فرانسه و یوگسلاوی آغاز شد. دیداری که فرانسه گل اول را خورد، نیمه اول را با برتری(2-1) به پایان برد و از دقیقه 53 اختلاف خود را با یوگسلاوی 2 برابر کرد اما در شرایطی که فرانسه تا دقیقه 75 هم (4-2) پیس بود، طی 4 دقیقه 3 گل خورد و بازی از دقیقه 79 با نتیجه(5-4) به سود یوگسلاوی شد! همین نتیجه فرانسه را از رسیدن به فینال بازداشت و این تیم با شکست(2-0) مقابل چکسلواکی به مقام چهارم یورو 60 بسنده کرد.

دوران افول

پس از این عنوان، دوران ناکامی فرانسه آغاز شد. این تیم از صعود به جام جهانی 62 بازماند و ان گاه هر چند در انتخابی یورو64 موفق شد انگلستان را(6-3) شکست دهد و ان گاه بلغارستان را هم (3-2) از پیش رو بردارد اما در آخرین دور مرحله انتخابی(5-2) از مجارستان باخت و از رسیدن به جمع چهار تیم برتر اروپا بازماند. انتخابی یورو 68 به صورت گروهی بود و فرانسه با 4 برد، 1 مساوی و یک شکست در گروهی با حضور بلژیک، لهستان و لوگزامبورگ صدرنشین شد اما شکست(6-2) در مرحله یک چهارم نهایی مقابل یوگسلاوی باز هم مانع از حضور آبی ها در جمع بزرگان مرحله پایانی شد. چهار سال بعد این تیم در گروه خود پایین تر از مجارستان و بلغارستان قرار گرفت و در مقدماتی 1976 هم فرانسه زیر دست بلژیک و المان شرقی بود. این تیم در مقدماتی یورو 80 هم شکست خورد و این بار مغلوب چکسلواکی در مرحله گروهی شد.

 

اولین قهرمانی در اروپا

تیم فرانسه برای دومین بار در جام ملت های 1984 میزبان مسابقات شد و بدون حضور در مرحله مقدماتی در دور نهایی شرکت کرد. در این بازی ها میشل پلاتینی لشکری یک نفره برای شاگردان میشل هیدالگو بود. او تک گل بازی را دانمارک را به ثمر رساند و آن گاه در برد(5-0) مقابل بلژیک و برتری(3-2) در برابر یوگسلاوی هت تریک کرد. در نیمه نهایی فرانسه در وقت اضفی از پرتغال عقب افتاد اما سرانجام برتری این تیم در دقیقه 119 توسط پلاتینی رقم خورد و خروس ها(3-2) پیروز شدند. فینال نیز با گل دقیقه  57 پلاتینی به سود فرانسه شد و سرانجام میزبان با نتیجه (2-0) اسپانیا را شکست داد تا آبی ها برای اولین بار بر قله فوتبال اروپا قرار گیرند.پلاتینی هم به تنهایی 9 گل از 41 گل تورنمنت را به ثمر رساند.

 

مدعی اما ناکام

فرانسه در مقدماتی یورو 88 در گروه خود طی 8 بازی تنها یک برد کسب کرد! اما در مقدماتی یورو 92 با مربیگری میشل پلاتینی شاهکار کرد و هر هشت مسابقه خود را پیروز شد! با این حال تیم در دور نهایی ناکام بود و با وجود داشتن ستارگانی چون اریک کانتونا، ژان پیر پاپن و دیوید ژینولا تنها 2 مساوی و یک شکست به دست آورد. چهار سال بعد امه ژاکه با فرانسه در مرحله انتخابی پایین تر از رومانی ایستاد اما به مرحله نهایی بازی ها صعود کرد. شاگردان ژاکه تا نیمه نهایی بازی ها صعود کردند اما تنها در ضربات پنالتی مغلوب جمهوری چک شده و از رسیدن به فینال بازماندند. اما نسل طلایی فرانسه کار خود را آغاز کرده بود و دو سال بعد بسیاری از همین نفرات قهرمان جام جهانی فرانسه شدند.

 فیلم دیدار فرانسه با سوئد در یورو 92

فیلم دیدار فرانسه با انگلیس در یورو 92

صعودی دشوار به یورو2000

کار بزرگ فرانسه در مسابقات یورو، به مسابقات سال 2000 بازمی گردد. زمانی که تیم اندکی پس از فتح جام جهانی 98 کار خود را در مرحله مقدماتی بازی های یورو آغاز کرد. این تیم در برخی از مسابقات مقدماتی خود، به شدت با مشکل رو به رو شد از جمله دیدار با تیم آندورا که تا واپسین لحظات بدون گل بود و تنها پنالتی فرانک لبوف زمینه ساز برتری(2-0) فرانسه شد. آبی ها در دو دیدار رفت و برگشت مقابل اوکراین(0-0) متوقف شدند و در خانه نیز از روسیه(2-3) باختند ولی سرانجام به للطف 6 برد و کسب 21 امتیازبالاتر از اوکراین 20 امتیازی و روسیه 19 امتیازی قرار گرفتند و راهی یورو شدند که در هلند و بلژیک برگزار می شد.

فتح یورو 2000

تیم ملی فرانسه در یورو، بهتر از مرحله مقدماتی عمل کرد و پس از برد(3-0) در برابر دانمارک، تیم جمهوری چک را هم(2-1) شکست داد. روژه لومه مربی تیم، ترجیح داد در بازی تشریفاتی مقابل هلند به برخی از نفرات اصلی خود استراحت دهد. تیم دو بار مقابل هلند میزبان پیش افتاد اما سرانجام با نتیجه(2-3) معلوب شد و در یک چهارم نهایی حریف اسپانیا صدرنشین گروه سوم شد. پس از آن بود که بردهای(2-1) فرانسه آغاز شد. ابتدا مقابل اسپانیا به لطف پنالتی هدر رفته حریف در دقیقه 90، در نیمه نهایی مقابل پرتغال با پنالتی زین الدین زیدان در دقیقه 117 و سرانجام در فینال با گل تساوی بخش سیلوین ویلتورد در دقیقه 3+90 و گل طلایی دیوید ترزه گه در دقیقه 103. فرانسه اولین تیمی بود که پس از قهرمانی در جام جهانی، یورو را هم فتح می کرد.

پس از آن فرانسه در سال های 2004 و 2012 تا یک چهارم نهایی پیش آمد و هر دو بار مغلوب قهرمانان تورنمنت شد. در سال 2004 با یک گل از یونان باخت و هشت سال بعد با همین نتیجه از اسپانیا شکست خورد. در این میان، یک بار هم در سال 2008 قعرنشین گروه خود شد. حالا باید دید که فرانسه باز هم می تواند به جمع چهار تیم برتر اروپا صعود کند؟ به لطف میزبانی این امر میسر خواهد بود.

 ستاره تیم: آنتونی گریزمان

مربی تیم

دیدیه دشان سرمربی کنونی تیم ملی فرانسه متولد 15 اکتبر 1968 است. وی متولد 15 اکتبر 1968 است و مربیگری را از سال 2001 با موناکو فرانسه آغاز کرد. وی در تیم های یوونتوس و المپیک مارسی نیز مربیگری کرده است. کاپیتان سابق تیم ملی فرانسه از سال 2012 مربی تیم ملی فرانسه شده است.

 

فرانسه در یک نگاه

لقب: Les Blues (آبی‌ها) Les Tricolores (سه رنگ‌ها)

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 1 (می 2001 تا می 2002)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 27 (سپتامبر 2010)

تعداد حضور در جام‌جهانی: 14

تعداد حضور در یورو: 8

اولین بازی: فرانسه(3-3) بلژیک( 1 می 1904 در بروکسل؛ بلژیک)

بهترین پیروزی: فرانسه (10ـ0) جمهوری آذربایجان (6 سپتامبر1995 در «اوسر» فرانسه)

بدترین شکست: فرانسه (1ـ17) دانمارک (22 اکتبر 1908 در «لندن» انگلستان)

فرانسه از سال 2015 تا امروز

تیم ملی فرانسه که به دلیل میزبانی یورو، از حضور در دور انتخابی معاف بود، در سال 2015 در ده مسابقه دوستانه به میدان رفت. نتایج این تیم به شرح زیر است:

فرانسه(1-3) برزیل / فرانسه(2-0) دانمارک / فرانسه(3-4) بلژیک / آلبانی(1-0) فرانسه / پرتغال(0-1) فرانسه /

فرانسه(2-1) صربستان/ فرانسه(4-0) ارمنستان / دانمارک(1-2) فرانسه / فرانسه(2-0) آلمان / انگلیس(2-0) فرانسه /

این تیم در سال 2016 مقابل هلند(3-2) و روسیه(4-2) به برتری دست یافت و تا قبل از جام ملت ها با کامرون و اسکاتلند هم بازی خواهد کرد.

نفرات انتخاب شده برای بازی های یورو:

تیم ملی لهستان

تیم ملی لهستان برای سومین بار در مسابقات یورو شرکت می کند.

فوتبال لهستان قدیمی تر از کشور لهستان

مهدی زارعی- به گزارش کاپ، کشور لهستان پس از یک قرن دست به دست شدن میان اتریش، پروس و روسیه در سال 1918 دولت مستقل خود را تشکیل داد. پیش از استقلال، مسابقات فوتبال در اتریش با محدودیت همراه بود و حکومت های روسیه و پروس، هر گونه گردهمایی را نوعی فعالیت سیاسی توسط اتریشی ها علیه خود قلمداد می کردند. منطقه کراکف پیشگام فوتبال لهستان بود و قدیمی ترین باشگاه های لهستانی، کراچووا و ویسلاو کراکف در 1906 از این منطقه آمدند. شهر لودز در بخش تزاری لهستان، نقش اساسی در پیشرفت فوتبال این کشور داشت و چند انگلیسی با تعلیم بازیکنان جوان، دو باشگاه ال کا اس و « ویدژو» را در 1910 شکل دادند. اتحادیه فوتبال لهستان در 1919 تاسیس شد و دو سال بعد با آغاز اولین لیگ باشگاهی لهستان، نخستین دیدار ملی فوتبال لهستان هم انجام گرفت.

 

اثرات کمونیسم در نام باشگاه ها

تغییر نام باشگاه ها از جمله مسایلی بود که در فوتبال کشورهای کمونیستی امری عادی به شمار می رفت. مساله ای که البته در دنیای فوتبال تازگی داشت. نامها عموما به گونه ای تغییر می کرد که احساسات توده های مردم را نسبت به ایدئولوژی و تاریخ کمونیسم برانگیزد اما وقتی سال های 1954 تا 1956 نسیم آزادی به لهستان وزید، دوازده باشگاه نام خود را به نام های اولیه پیش از حاکمیت کمونیست ها تغییر دادند.

 

تیم رویایی دهه 70

تیم لهستان در جام جهانی 1974 یک سر و گردن بلندتر از سایر تیم های جام بود. میانگین وزنی این تیم نیز همین تفاوت را با دیگر تیم ها داشت. توماژوفسکی دروازه بان تیم با چهره روستایی و حرکات خود مثل نره شیری بود قوی هیکل که از هیچ نبردی شانه خالی نمی کرد. ظاهرش نشان نمی داد که دروازه بانی چالاک، با انعطاف و هنرمند باشد ولی روی تمام توپ ها اثر مثبت می گذاشت بدون آن که دست به کارهای نمایشی زده یا خودنمایی کند. گورگون بک میانی تیم سنگین ترین بازیکن جام بود که می توانست یک کشتی گیر صد کیلو به بالا باشد؛ کشتی گیری فرنگی که سخت به اندام خود مسلط بود. ارباب مطلق آسمان محوطه جریمه بود. شیمانوفسکی با تکنیک عالی و تناسب اندام خود، بازیکن کناری بود. تیم به دو گروه 5 نفری تقسیم می شد که 5 نفر در ارهای دفاعی و 5 نفر در کارهای هجومی انجام وظیفه می کردند. در فاز هجومی، دینا جوانی رعنا بود و یادآور فلورین آلبرت اسطوره دهه 60 مجارستان. او بود که رهبری میانه میدان را بر عهده داشت.

گادوشاپیر گوش چپ تیم با حفظ توپ عالی و پاس های دقیق، هسته تکنیکی جناح خود را سامان بخشیده بود. لاتو گوش راست بسیار سریع و ژارماخ نوک حمله جهنده تیم  مامور مستقیم نفوذ بودند و ماژچیک بغل راست تیم، دونده ای بی امان در تمام سطح زمین بود که بی وقفه و بی مهابا می دوید و در صورت خستگی جای خود را به کمیکوویچ می سپرد.

قهرمان المپیک، تیم سوم جهان

 این تیم 2-4-4 بازی می کرد و تا وقتی به گل نمی رسید به بازی دفاعی می پرداخت و به ضد حملات لاتو و ژارماخ روی پاس های گادوشا و دینا دلخوش می کرد. اما چون به منظور می رسید سراسر زمین بازی را احاطه می کرد. لهستان 74 تیمی بود سخت بی ادعا و بدون نمایش ولی خوب کار کرده و آبدیده و آگاه به بازی حریفان و دانا بر امکانات خویش. این تیم در المپیک 1972 قهرمان شد و دو سال بعد در جام جهانی 1974 موفق شد عنوان سوم جهان را از ان خود سازد. دو سال بعد یک نایب قهرمانی در بازی های المپیک 1976 در انتظار لهستان بود. در جام جهانی لهستانی ها مقابل آرژانتین(3-2)، هائیتی(7-0) و ایتالیا(2-1)، سوئد(1-0) و یوگسلاوی(2-1) پیروز شدند و شکست(1-0) مقابل آلمان این تیم را راهی دیدار رده بندی کرد. در این مسابقه لاتو تک گل لهستان را وارد دروازه برزیل کرد و هم عقاب های سپید را در جام جهانی سوم کرد و هم خود با 7 گل زده بهترین گلزن جام جهانی شد.

فتح المپیک

تیم لهستان در المپیک 1972 موفق شد در مرحله گروهی برابر کلمبیا(5-1)، غنا(4-0) و آلمان شرقی(2-1) به برتری دست یابد. این تیم در مرحله دوم که باز هم به صورت گروهی برگزار شد، پس از تساوی(1-1) با دانمارک، مقابل شوروی(2-1) و مراکش(5-0) پیروز شد و سرانجام به لطف دو گل کازیمیر دینا(2-1) مجارستان را شکست داد و قهرمانی المپیک مونیخ را از آن خود ساخت. دینا هم با 9 گل زده بهترین گلزن مسابقات فوتبال المپیک شد. چهار سال بعد لهستان پس از تساوی(0-0) با کوبا، ایران را(3-2) شکست داد و با دو برد مقابل کره شمالی(5-0) و برزیل(2-0) فینالیست بازی های مونترآل شد. اما این بار لهستان موفق نشد عنوان خود را تکرار کند و با شکست(3-1) در برابر آلمان شرقی به عنوان نایب قهرمانی بسنده کرد.

تیم سوم جام جهانی 1982

لهستانی ها یک بار دیگر در جام جهانی 82 درخشیدند. این تیم با مردانی چون لاتو، ژارماخ، زمودا، و کوستو از جام جهانی 1974 پای به رقابت های جام جهانی اسپانیا گذاشت و در دو دیدار خود مقابل ایتالیا و کامرون به تساوی(0-0) دست یافت. برد(5-1) مقابل پرو موجب صدرنشینی لهستان شد و تیم در دور دوم با هت تریک بونی یک(3-0) بلژیک را شکست داد. تساوی(0-0) با شوروی موجب صعود لهستان به نیمه نهایی شد و تیم پس از باخت(2-0) از ایتالیا، با برد(3-2) مقابل فرانسه یک بار دیگر عنوان سوم جام جهانی را از آن خود ساخت.

تبانی در فوتبال دولتی

از دهه 80 مشخص شد که در بسیاری از کشورهای کمونیستی، تبانی در نتایج فوتبال امری کاملا پیش پا افتاده است. فصل 87-86 از جمله فصولی بود که در فوتبال لهستان، نتایج برخی مسابقات با تبانی مشخص شد. بعدها و در آخرین روز لیگ باشگاهی فصل 93-92 هر دو باشگاه رقیب مقام قهرمانی به دو پیروزی با اختلاف گل بالا دست یافتند که هر دو نتیجه غیر عادی بود. لژیا ورشو با نتیجه(6-1)  و ال کا اس لودز با نتیجه(7-1) حریفان خود را در هم کوبیدند تا در تفاضل گل از رقیب خود پیش بیفتند. اما اتحادیه فوتبال لهستان با تحقیقات خود متوجه شد که هر دو تیم دست به تبانی زده اند و چنین شد که مقام قهرمانی به لخ پوزنان( تیم سوم) تعلق یافت.

فاصله از روزهای اوج

لهستانی ها در جام جهانی 1986 به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی صعود کردند. پس از آن وقفه ای طولانی در راه صعود به مسابقات معتبر ایجاد شد و این تیم تا سال 2006 موفق به حضور در میادین بین المللی نشد. سرانجام در این دوره طلسم شکست اما نه در این بازی لهستان از مرحله گروهی فراتر رفت و نه طی دو دوره حضور در جام ملت های اروپا در سال های 2008 و 2012. لهستانی ها طی دو دوره حضور در یورو 3 مساوی و 3 باخت کسب کرده اند و همچنان در حسرت یک برد به سر می برند.

 

لهستان در مسیر یورو 2016

تیم لهستان برای صعود به مسابقات یورو 2016 نتایج زیر را کسب کرد:

لهستان(2-0) آلمان/لهستان(2-1) ایرلند/ لهستان(2-2) اسکاتلند/لهستان(4-0) گرجستان/لهستان(8-1) جبل الطارق

آلمان(3-1) لهستان/ایرلند(1-1) لهستان/اسکاتلند(2-2) لهستان/گرجستان(0-4) لهستان/جبل الطارق(0-7) لهستان

به این ترتیب لهستان با 21 امتیاز عنوان دوم گروه 4 مقدماتی یورو را کسب کرد و پس از آلمان به عنوان تیم دوم گروه راهی مسابقات یورو شد.

 

 ستاره تیم: رابرت لواندوفسکی

مربی تیم: آدام ناوالکا

متولد 23 اکتبر 1957 در شهر کراکوف. ناوالکا دوران بازی خود را از 1975 تا 1988 در تیم های ویسلاکراکوف و عقابهای لهستانی- آمریکایی سپری کرد و از 1996 به مربیگری روی آورد. وی در سه مقطع مربی ویسلا کراکوف بوده است و علاوه بر این تیم، در باشگاه هایی چون «جی کا اس کاتوویچ» و « گورنیگ زابرژه» مربیگری کرد. وی از سال 2013 سرمربی تیم ملی لهستان شد و تا به امروز صاحب 13 برد،6 مساوی و 3 شکست با این تیم شده است.

 

لهستان در یک نگاه

لقب: Biało-czerwoni ( سپید و سرخ ها)؛ Białe Orły ( عقاب های سپید)

آخرین رتبه در فیفا:27

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 16( سپتامبر 2007)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 78( نوامبر 2013)

تعداد حضور در جام جهانی: 7

تعداد حضور در یورو:3

اولین بازی: لهستان(0-1) مجارستان( 18 دسامبر 1921 در بوداپست مجارستان)

بهترین پیروزی: لهستان(10-0) سن مارینو( 1 آوریل 2009 در کیلچه؛ لهستان)

بدترین شکست: لهستان(0-8) دانمارک( 26 ژوئن 1948 درکپنهاگ؛ دانمارک)

منبع:کاپ