تیم های خیلی خیلی خوب کمترین میزبان اشتباهات را دارند و چلسی در عملکرد تیمی اش در روز یکشنبه (بازی مقابل ساوثهمپتون و برد 2 بر صفر) بدون اشتباه بود.
کلین شیت در این بازی مطمئنا روحیه تیمی بازیکنان را شدیدا بالا می برد. یک روش هم این است که کونته استفاده کرده، یعنی بالا بردن اعتماد به نفس بازیکنان. وقتی دروازه بان و مدافهان خوشحال هستند، وقتی راحت و ریلکس هستند، مطمئنا دیگر بازیکنان هم عصبی نمی شوند. این طور که من دیدم هرجا لازم به تصمیم گیری باشد بازیکنان چلسی دقیقا کار درست را انجام می دهند. دوندگی شان را در حد متعادل دارند و البته دو هافبک میانی خیلی خیلی خوب دارند که در کارهای دفاعی بی نظیرند. آن ها قابلیت فوق العاده ای در بازی خوانی دارند و می توانند به خوبی فضاهای خالی را تشخیص دهند و آن را پر کنند. شاید تیم آن ها به اندازه ای پیشرفت نکرده باشد که به کمال رسیده باشد، اما انقدر خوب هستند که در کورس قهرمانی نمی توان آن ها را نادیده گرفت. من با نظر کسانی که فکر می کنند چلسی برای قهرمانی در لیگ خیلی آماده نیست موافق نیستم.این که می گویند این تیم هفته های آزاد زیاد دارد (به خاطر عدم حضور در لیگ قهرمانان) و درگیری و دغدغه موفقیت در بازی های اروپایی را ندارد درست است و مطمئنا عدم حضور در لیگ قهرمانان اروپا یا حتی یورولیگ برای آن ها یک مزیت به حساب می آید. بازیکنان مهم این تیم مثل جان تری، برانیسلاو ایوانوویچ، دیگو کاستا و ادن هازارد و نمانیا ماتیچ خیلی زیاد از این موضوع بهره می برند. وقتی بعد از بازی خوبشان مقابل ساوثهمپتون و بازی های دیگر به رختکن می روند مطمئنا در ذهنشان این می گذرد که حالا یک هفته فرصت دارم و می توانم به بدنم به خوبی استراحت دهم تا به بهترین شکل آماده شود، ماساژ بگیرم و به تمرین روز سه شنبه در آستانه یک بازی میان هفته دیگر فکر نکنم. برای بازیکنان بزرگ همیشه این موضوع مطرح بوده است و فکر می کنم برای بازیکنان چلسی هم این یک مزیت است. برای لیورپول هم همین طور. مخصوصا که لیورپول بازیکنانی دارد که انرژی زیادی در بازی ها می گذارند و ریکاوری بین بازی ها برایشان خیلی خیلی مهم است.
تاتنهام هم به خوبی لیورپول و چلسی است، اما چون آن ها در بازی های اروپایی هستند من شانس لیورپول و چلسی در لیگ را بیشتر از آن ها می دانم. آرسنال و من سیتی هم همین طور؛ این ها به خاطر حضور در اروپا بخش بزرگی از قدرتشان را از دست می دهند. البته این به این معنی نیست که این تیم ها موفق نمی شوند، اما به خاطر فشردگی بازی هایشان باید بیشتر از همیشه تلاش کنند. درباره یونایتد هم که صحبتی نمی ماند، آن ها کمی از رقیبان عقب مانده اند.
در شرایطی که همه از هازارد تمجید می کنند، من می خواهم از او انتقاد کنم. به نظرم بازیکنی در سطح او باید به سطح بیل، رونالدو و مسی برسد. نباید هرگز فصلی داشته باشد که در آن به اندازه فصل گذشته ناکام باشد. باید همیشه به قدری آماده باشی که در سطح بازیکنان جهانی باشی. سطح جهانی به این معنی نیست که یک فصل خوب باشی و یک فصل بد. باید هر فصل خوب بود. استانداردهای بازیکنان زیادی از او بالاتر است، مثل مسی، رونالدو وبیل. این ها افت نمی کنند و 7 یا 8 سال است که مداوم عالی هستند. اما هازارد فصل گذشته ناامید کننده بود، هرچند که به نظر این فصل در حال بازگشت به اوجش است.
منبع:آی اسپورت
این همون تیم رویاییه که انتظارشو داشتم...همون تیمی شدیم که بارسا و بایرن ازش میترسن!!! نظر گری نویل هم درسته و هم منطقی
هازارد تا به حال در فوتبال به جایگاه واقعیش نرسیده. هنوز باید بهتر بشه