نیاز مورینیو و یونایتد به بردی بزرگ
درسته که منچستر یونایتد 21 بازیِ بدون شکست در لیگ را پشت سر گذاشته است (آخرین شکست آن‌ها مربوط به بازی رفت مقابل چلسی بود)، اما شاگردانِ ژوزه مورینیو در جدال امشب نیاز به یک پیروزیِ بزرگ دارند، چیزی که من اسمش را "ژتونِ آبی" می‌گذارم.
نوع بازیِ یونایتدی‌ها در حال حاضر جوری نیست که لذت زیادی برایشان به همراه داشته باشد و تساوی‌هایِ زیادی که در بازی‌هایی که باید می‌بردند بهشان تحمیل شده خیلی خسته و آزرده‌شان کرده است. یونایتد سابقا قادر به خلق لحظات باشکوه در بازی‌هایِ بزرگ بود، چیزی که این فصل خیلی کم ازشان دیده‌ایم.
به نظر من یونایتد همچنان با بحران هویت درگیر است. آیا ماروان فلینی قرار است در سال‌هایِ آینده رهبر خط میانیِ یونایتد باشد؟ نه. اما مورینیو همچنان دنبال پیدا کردن بهترین ترکیبش است، به خصوص در خط میانی، و به نظرم هنوز فاصله‌یِ زیادی تا این هدف دارد.
با اینکه 21 بازی بدون شکست در لیگ تا حدی پوششی بر ضعف‌هایِ این تیم بوده، اما جایگاهشان در جدول، و فاصله‌ای که با "تاپ فور" دارند و تلاششان برایِ کسب سهمیه‌یِ چمپیونز لیگ به خوبی نشان از وضعیتِ این فصل‌شان دارند، اینکه چقدر تا رسیدن به چلسی فاصله دارند.
چلسی دو فصل پیش قهرمانِ لیگ برتر شد و با تمام مشکلاتی که در فصل گذشته داشتند، تیمی که به آنتونیو کونته رسید از کیفیت بالایی برخوردار بود. هنر کونته در این بود که بازیکنانی که به شدت در فصل پیش افت کرده بودند را خیلی زود به فرم سابقشان بازگرداند و خیلی زود به نقاط قوت تیمش پی برد و نهایت استفاده را از آن‌ها کرد، البته با اتکا به سیستمِ جدیدی که در چلسی پایه‌گذاری کرد. اگر چلسی این فصل قهرمان شود، بدل به اولین تیمی می‌شود که با خط دفاع سه نفره لیگ برتر را فتح کرده و این موفقیت را مدیون هوشمندی کونته خواهند بود.
در حال حاضر چلسی بدون شک بهترین تیم انگلیس است و بالاترین استانداردی که تیم‌هایِ دیگر برایِ رسیدن به آن باید تلاش کنند. از این منظر نزدیک‌ترین تیم به چلسی تاتنهام است. تاتنهامی‌ها که با پیروزیِ دیروزشان حالا تنها چهار امتیاز با چلسی در صدر جدول فاصله دارند (با یک بازی بیشتر) امیدوارند یونایتد امشب پیروز شود تا کورس قهرمانی جانی تازه بگیرد. اما آیا یونایتد از پس این ماموریت بر خواهد آمد؟
خودِ تاتنهام برای شکست دادنِ چلسی، با آن نمایش فوق‌العاده در وایت هارت لین، از سیستمِ مشابهِ چلسی، یعنی 3-4-3 استفاده کرد و رویکردی کنش‌گرا مقابل تیم در آن دوران شکست‌ناپذیرِ کونته داشت. اما من بعید می‌دانم مورینیو دست به چنین کاری بزند، چون خطراتِ زیادی برایِ تیمش به همراه خواهد داشت. به نظرم مورینیو باید به قدرت تیم و بازیکنانِ خودش اتکا کند و راه خودش را برایِ نتیجه گرفتن در بازیِ امشب پی بگیرد.
مشکلِ بزرگ مورینیو در حال حاضر این است که بازیکنانش اعتماد به نفسِ لازم را ندارند، روحیه‌ای از جنس روحیه‌یِ ادن آزارد و دیگو کاستا. یونایتد بازیکنان فوق‌العاده مستعدی دارد، بازیکنانی مثل هنریک مخیتاریان، آنتونی مارسیال و مارکوس رشفورد. اما مورینیو هنوز موفق نشده از پتانسل بالایِ آن‌ها استفاده ببرد و استعدادشان را شکوفا کند. چلسی در نقطه‌یِ مقابل تیمی است پر از بازیکنانی که در بهترین فرم خودشان هستند و از پتانسیل و توانایی‌هایشان بالاترین استفاده‌یِ ممکن را می‌برند. حضور ستاره‌هایی مثل آزارد و کاستا در بازی امشب بزرگ‌ترین خطر برایِ یونایتد خواهد بود.
از سویِ دیگر اما یونایتدی که در خانه بازی می‌کند نیاز به بردی بزرگ دارد و مورینیو عاشق شکست دادنِ تیم سابقش و انتقام گرفتن از بازیکنانی است که فصلِ پیش بهش پشت کردند.
در نهایت اگر چلسی امشب با سه امتیاز اولدترافورد را ترک کند باید دیگر قهرمانی‌شان را قطعی بدانیم. از منظر یونایتد اما شکست در این بازی ضربه‌ای جبران‌ناپذیر برایِ رسیدن به جمعِ تاپ فور نخواهد بود، با این حال کار را برایشان سخت‌تر از چیزی که هست می‌کند. یونایتد 27 آوریل در بازی‌ای عقب افتاده، باید در دربیِ منچستر در استادیوم اتحاد مقابل سیتی قرار بگیرد. هنوز راه زیادی تا قطعی شدن جدول و سهمیه‌هایِ چمپیونز لیگ باقی مانده، اما برایِ یونایتد گرفتنِ چهار امتیاز از مجموع بازی امشب و دربیِ منچستر می‌تواند نتیجه‌ای قابل قبول به حساب بیاید و راهِ آن‌ها برای رسیدن به چمپیونز لیگ را هموار کند.
منبع:آی اسپورت
