5 عامل اصلی باخت لیورپول در برابر چلسی

سر خوردن نابه هنگام کاپیتان جرارد، ضربه تمام کننده با، عدم تاثیر گذاری سوارز و ... باعث شد عصر دیروز لیورپول از رویای به دست آوردن قهرمانی پس از 24 سال دور شود. اکنون قصد داریم 5 علت اصلی شکست لیورپول در این بازی را بررسی کنیم.

چلسیِ ناامید به آنفیلد رسید؛ جام در نزدیکی بندر لیورپول بود. رقص و شادمانی قبل از بازی در نزدیکی آنفیلد خبر از اتفاقی تازه می داد. لیورپول بالاخره طلسم 24 ساله را می شکند. اما تنها یک لغزش از کاپیتان جرارد کافی بود تا تمام رویاهای کپ نشینان آنفیلد از بین برود و آن ها چشم انتظار دو هفته پایانی رقابت های لیگ برتر باشند.

  

1) اشتباه مرگبار جرارد و واکنش او

واضح بود که جرارد به دنبال جبران اشتباه مرگ بار خود است، اما تمام تلاش او برای جبران نتیجه در نیمه دوم تنها به چند ضربه بقل پای نه چندان خطرناک ختم شد. جرارد در هر بازی به طور میانگین 1.9 شوت را روانه دروازه حریفان می کند. اما در این بازی او از هر فرصتی استفاده کرد تا دروازه چلسی را مورد تهاجم قرار دهد. او هشت بار پس از اشتباهش دروازه چلسی را با شوت هایش تهدید کرد، هشت شوتی که همگی از بیرون محوطه جریمه زده شدند. چهار ضربه در چهارچوب زده شد و توسط مارک شوارزر گرفته شد و سایر ضربات به بیرون رفت. 

خرده گرفتن به جرارد کاریست بسیار دشوار؛ او قهرمان بندرنشینان آنفیلد است و به غیر از عنوان قهرمانی لیگ برتر تمامی جام های ممکن را با لیورپول به دست آورده است. نمی توان یک بازیکن را تنها در یک بازی قضاوت کرد. این اشتباه نیز قطعا بخشیده خواهد شد، حتی اگر به قیمت قهرمان نشدن لیورپول تمام شود اما هیچ گاه فراموش نخواهد شد.

2) نبود هندرسون

نبود ژردن هندرسون در بازی لیورپول در برابر نورویچ حس شد و در بازی دیروز به اوج خود رسید. در نبود او، فاز تهاجمی لیورپول دچار مشکل می شود، هرچند امروز عملکرد لوکاس لیوا بد نبود اما هندرسون شخصی است که می تواند رابط میان خط دفاع و حمله باشد. نبود او به شدت حس شد.

3) عملکرد نه چندان خوب سوارز 

شاید او یکی از بهترین بازیکنان چند فصل اخیر لیورپول بوده باشد؛ اما سوارز امروز عملکرد ضعیفی را از خود بر جای گذاشت. در برابر چلسی، سوارز نتوانست توانایی های خود را به نمایش بگذارد. یکی از دلایل ناکامی این ملی پوش اروگوئه ای حرکات پیش بینی شده او بود. در واقع سوارز به صورت فردی در برابر چلسی به شکل مشهودی ضعیف عمل کرد و تنها سه بار موفق به توپ ربایی شد، عددی کمتر از فیلیپه کوتینیو. او پنج بار دروازه چلسی را هدف قرار داد اما تنها دو توپ او در چهارچوب بود. 

شاید نجوایی مبنی بر عدم توانایی و قبول شکست در گوش او زمزمه می شد، این هفتمین بازی سوارز در برابر تاپ فور ( منچستر یونایتد، چلسی و آرسنال) در این فصل بود که گلی را در پی نداشت.

دلیل این عملکرد ضعیف در بدترین زمان چیست؟ پیشتر در این هفته گفته می شد لیورپول خود را شناخته است اما عملکرد یکشنبه سوارز اصلا لایق دریافت جایزه بازیکن سال نبود، او ظاهرا هنوز خود را نشناخته است.

4) برد های متوالی و غروری نسبتا کاذب

لیورپول راجرز و جرارد برخلاف سایر لیورپول ها که کمتر پیروزی های شیرین را می چشیدند بسیار خوب عمل کرد. این تیم توسط راجرز به شکلی بازسازی شد که رویای حضور در جمع چهار تیم برتر به اصلی ترین مدعی قهرمانی تبدیل شد. همین عامل باعث شد در نوع ادبیات بازیکنان و مربیان لیورپول تغییری ایجاد شود. " امسال سال ماست."، " امسال این طلسم لعنتی به پایان می رسد." و از این دست مصاحبه ها!

 یکشنبه اتوبوس لیورپول راس ساعت 12:30 در میان استقبال هواداران به آنفیلد رسید. در اطراف آنفیلد خوشحالی و حس قهرمان شدن از چهره هواداران می بارید. گویا همه منتظر پیروزی لیورپول بودند. هواداران لیورپول مغرور شده بودند و در حالی که همه انتظار پیروزی لیورپول را می کشیدند ژوزه مورینیو تمام آرزوی های آن ها را نقش بر آب کرد.

5) نقشه دومی وجود نداشت

بعد از بازی برندن راجرز در صحبت هایی گفت:" هیچ راه نفوذی نداشتیم؛ ظاهرا چلسی دو اتوبوس را جلوی دروازه خود پارک کرده بود." اما برندن، شکست دو بر صفر در آنفیلد، تمام مسئله این است نه شیوه بازی چلسی!

بله، پس از بازی احساسات بر مربیان چیره می شود و آن ها صحبت هایی را انجام می دهند اما بهتر بود راجرز به جای یادآوری کردن نکاتی تکراری در زمین عملکرد بهتری را از خود بر جای می گذاشت. نحوه بازی چلسی بر همگان آشکار بود. آن ها نباید از این شیوه بازی کردن تعجب می کردند و قطعا تمام برنامه آن ها شوت زدن بود که مفید واقع نشد.

معمولا یکی از برتری های امتیاز میزبانی توانایی انجام ضدحمله در خانه است که لیورپول هیچ برنامه ای را برای انجام ضد حمله تدارک ندیده بود. رحیم استرلینگ در پانزده دقیقه  یک یا دو بار با استارت های خود اشلی کول را جا گذاشت، اما پس از آن توپ های بلندی بر روی محوطه جریمه ارسال می شد. این چیزی بود که مدافعان چلسی انتظار آن را می کشیدند. 

یکی از کارهای مثبت راجرز در این فصل ترکیب شناور این تیم است؛ راجرز سعی کرده است که از چند ترکیب مختلف استفاده کند، اما زمانی که از چند ترکیب مختلف استفاده می شود باید هماهنگی وجود داشته باشد و تیم از نظر توانایی تدافعی و تهاجمی تغییری نکند. 

بکار نبردن نقشه دوم شاید مهم ترین عاملی بود که باعث شد شاگردان راجرز علیرغم ارائه یک بازی خوب شکست بخورند و از قهرمانی دور شوند.

مترجم خبر:طرفداری