همین حالا هم این حال و هوا حاکم است، چلسی نه تنها در تعقیب فتح لیگ بشمار میرود بلکه به دنبال شکستن رکوردها هم افتاده.
آنها با 6 امتیاز برتری در مقایسه با سوتهامپتون تیم دوم در صدر لیگ برتر بسر میبرند و فقط 4 امتیاز طی 12 بازی از دست دادهاند. نکته نگران کنندهتر اینکه آنها همین حالا هم بازیهایشان در زمین منچستر سیتی، منچستر یونایتد، لیورپول و اورتون را انجام دادهاند. البته 26 بازی تا پایان فصل مانده، ولی تلقی حاکم این است که آنها این مسیر را تا کسب عنوان قهرمانی طی خواهند کرد.
سپری کردن یک فصل بیشکست - که اگر رخ دهد برای سومین بار خواهد بود - در لیگ انگلیس میسر است ولو اقبال هم باید در دیدارها و لحظههایی همراهیتان کند. باید برابر ناکامی در گشودن دروازهها به رغم حمله یا بازشدن دروازهتان در ضدحملههای حریفان کمی هم شانس به شما روی آورد. چلسی همین حالا هم رکوردهای عددی قابل توجهی دارد. آنها در فصل 2005-2004 توانستند 95 امتیاز کسب کنند. ولی ادامه روند کنونیشان میتواند در پایان فصل به 101 امتیاز برسد که رکورد حیرتآوری خواهد بود. رسیدن به این رکورد با کسب پیروزی میسر است. بیشترین تعداد پیروزی لیگ برتر به منچستر یونایتد در فصل 2000-1999 با 18 برد و کسب 91 امتیاز تعلق دارد. در آن فصل آرسنال در رتبه دوم 73 امتیاز کسب کرد. نکته نامتعارف در باره آن فصل این بود که یونایتد در هفته دوازدهم در رده چهارم با 24 امتیاز قرار داشت، یعنی 8 امتیاز کمتر از چلسی در هفته دوازدهم این فصل. آن زمان لیدز با 26 امتیاز صدرنشین بود که آخر فصل 24 امتیاز کمتر از یونایتد داشت. ولی یونایتد با کسب 21 پیروزی در 26 دیدار باقیمانده سرانجام قهرمان شد.
حتی چلسی هم فصل 2005-2004 را چندان خوب آغاز نکرده بود. آنها پس از 12 دیدار 29 امتیازی بودند و 2 امتیاز بیشتر از آرسنال در رده دوم و 6 امتیاز بیشتر از اورتون در رده سوم. ولی نکته قابل توجه دیگر این فصل نه فقط قدرتمند بودن چلسی بلکه نزول رقبایش هم هست که اکثرشان در دوران گذار بسر میبرند. منچستر یونایتد با پیروزی برابر آرسنال به رده چهارم پریده، ولی کسب 19 امتیاز پس از 12 دیدار کمترین تعداد امتیاز تیم چهارمی در این هفته پس از درنظر گرفتن 3 امتیاز برای هر پیروزی از 1981 بشمار میرود. شاید منچستر سیتی یا منچستر یونایتد در ادامه فصل به فرم خوبی رسیده و جهش قابل توجهی انجام دهند، ولی فاصله ایجاد شده پرشدنی به نظر نمیرسد. منچستر سیتی اکنون پس از 12 دیدار 24 امتیازی است در حالی که در فصل 2012-2011 با همین تعداد بازی 34 امتیاز کسب کرده بود.
آخرین باری که یک تیم چنین فاصلهای را با حریفانش در هفته دوازدهم برپا ساخت چلسی 2006-2005 بود که 6 امتیاز بیشتر از ویگان داشت و 10 امتیاز بیشتر از منچستر یونایتد. پیش از آن باید به فصل 1994-1993 بازگشت که یونایتد در هفته دوازدهم 9 امتیاز بیشتر از نوریچ و آرسنال اندوخته بود.
تیمهای مدعی به آسانی چنین صدرنشینیهایی را از کف نمیدهند، خصوصا تیمهایی مثل چلسی. با ژوزه مورینیو احساس میکنید هر بار او بخواهد میتواند دروازه تیمش را بسته نگاه دارد. دفاع چلسی در این فصل معرکه نبوده و طی 12 دیدار فقط 4 کلین شیت کسب کرده، برخلاف 18 کلین شیت در سراسر فصل پیش. البته این نکته هم قابل ذکر است که 14 کلین شیت فصل پیش در 22 دیدار آخرین رقم خوردند. مورینیو پس از شکست 1-2 چلسی برابر ساندرلند در جام اتحادیه بود که با نوعی خشم ترکیب و تاکتیک تیمش را تغییر داد و به الفبای دفاعی مستحکم بازگشت.
حالا حتی اگر دیگو کاستا هم گل نزند (و تاکنون در فرم فوق العادهای قرار داشته و یا 31 شوت 11 گل زده و متوسط 9/55 شوت برای یک گل را ثبت کرده) و حتی اگر حریفان بتوانند جلوی پاسهای سسک فابرگاس را بگیرند (چنان که فلینی در اولدترافورد موفق شد) گزینههای دیگری برای گل زدن چلسی جلب نظر میکنند. اسکار، ادن هازارد، ویلیان و آندره شورله اگر که نیاز باشد میتوانند سرنوشت دیدارها را تغییر دهند. چلسی تیم بلند قامتی است: جان تری، گری کاهیل، نمانیا ماتیچ، برانیسلاو ایوانویچ و کاستا در نبرد هوایی میتوانند هر حریفی را تهدید کنند. یک پنجم از 30 گل چلسی در این فصل لیگ طی ضربههای ایستگاهی زده شدهاند.
یگانه سدی که میتواند جلوی رکوردشکنی چلسی را بگیرد صعود آنها در لیگ قهرمانان خواهد بود. اگر اختلاف آنها با تیم دوم لیگ به 8 یا بیشتر برسد چه کسی میتواند مورینیو را برای استراحت دادن به ترکیب اصلیاش در لیگ برای حفظ شادابی و سلامتشان در نبردهای اروپایی ملامت خواهد کرد؟
مورینیو از زمانی که به پورتو پیوست در دومین فصل حضورش در هر تیمی قهرمانی لیگ را کسب کرده. به نظر میرسد او در این فصل هم همان قصه را تکرار خواهد کرد ولی شاید در حال شکستن یکی از رکوردهای خودش هم باشد.
جاناتان ویلسون در گاردین / ترجمه: گروه مترجمان 1Varzesh