یادداشت:انتظار پیروزی از یونایتد مقابل تیم مورینیو توقع بزرگی است

یونایتد به جایی برگشته که باید باشد، آنها در رده سوم و یک امتیازی رده دوم قرار گرفته اند و هر تیمی از رویارویی با آنها نگران می شود. اما از آن طرف تیم ژوزه مورینیو هم ویژگی‌های خاص خودش را دارد.

به گزارش کلوپ هواداران چلسی، دو ماه پیش هیچ کس شانسی برای پیروزی منچستریونایتد در زمین چلسی قائل نبود. البته حتی بعد از پیروزی تاثیرگذار یکشنبه قبل در دربی برابر منچسترسیتی، انتظار گرفتن سه امتیاز از بازی شنبه در غرب لندن شاید زیاد باشد. یک تساوی هم برای شیاطین سرخ در زمین مدعی اول قهرمانی نتیجه خوبی است.

  

چلسی ژوزه مورینیو بیشتر از سهم خود شانس داشته و معمولا راهی برای بردن بازی مقابل حریفانش به خصوص در خانه پیدا کرده است.

هفته پیش این تیم در جنگ سخت با کویینزپارک رنجرز در ورزشگاه لوفتوس رود در بیشتر دقایق بازی حرفی برای گفتن نداشت. با این وجود سسک فابرگاس نقاب ناجی تیم را به صورت زد و دو دقیقه مانده به پایان بازی گلزنی کرد تا تیمش بدون آنکه چندان شایسته برتری باشد به پیروزی صفر-یک برسد.

بدون دیگو کاستای مصدوم یا حتی لویک رمی ، چلسی در خط حمله کاری نمی‌توانست بکند و دیدیه دروگبا کاملا نشان داد 37 سالش شده و شاید دیگر به درد تیمی مثل چلسی نخورد.

تیم 2015 مورینیو هیچ شباهتی به تیم 2005 او ندارد که با اقتدار تمام و با کسب رکورد امتیازی در لیگ برتر یعنی 95 امتیاز قهرمان لیگ برتر شد آن هم در نخستین فصل حضور این مربی پرتغالی. دروگبا، فرانک لمپارد و جان تری در اوج دوران بازی خود اعضای ثابت تیمی قابل اتکا را تشکیل می دادند. اما امروز این تیم بازیکنان هیجان انگیز بیشتری در ترکیب دارد.

دروگبا هنوز هم می تواند برای مورینیو مفید باشد اما در بازی‌هایی که چلسی بر حریف مسلط است و او می تواند به دفعات در محوطه جریمه تیم مقابل حاضر شود. او این روزها دیگر خطری از راه دور برای حریفان ایجاد نمی کند.

بدون در نظر گرفتن مصدومیت، من انتظار دارم منچستر همان ترکیب بازی با سیتی را روانه دیدار با تیم پایتخت کند.

لویی فن‌خال به خاطر گرفتن بهترین بازی از اشلی یانگ و مارونه فلاینی که فصل قبل زیر نظر دیوید مویس در نهایت ناکارآمدی بودند، شایسته تمجید است.

آنچه فن‌خال انجام داده این است که کار را برای دو بازیکن با تجربه در نوع فوتبال انگلیسی آسان کرده. یانگ همواره سعی می کرد خوش تکنیک باشد، می خواست بازیکن مقابلش را دریبل بزند و یکی بعد از دیگری روی دروازه سانتر کند. حالا هوشمندانه‌تر بازی می کند،‌توپ‌های بهتری برای هم‌تیمی‌هایش فراهم می کند و روی ویژگی‌ دفاعی‌اش هم کار کرده. فوق العاده است که با بازی خوب خود فوق ستاره‌ سابق رئال مادرید، آنخل دی‌ماریا را نیمکت نشین کرده.

قبل از این فلاینی خیلی درگیرانه بازی می کرد و می خواست از نزدیکی دروازه خودی توپ را به حرکت درآورد. حالا جلوتر بازی می کند و تهدید بزرگی برای دروازه حریفان است مثل روزهای حضورش در اورتون که خیلی موثر بود. یونایتد هم توپ‌های بلند برای او نمی فرستد که دفاع‌کردنش آسان باشد.

فن‌خال این هنر را داشته که دو بازیکنی که به نظر می رسید کارشان در اولدترافورد تمام شده باشد، احیا کرده است. این مربی هلندی عادت دارد همه را بترساند اما در بافت یک تیم فوتبال حرفه‌ای این چیز بدی نیست.

یونایتد به جایی برگشته که باید باشد، آنها در رده سوم و یک امتیازی رده دوم  قرار گرفته اند و هر تیمی از رویارویی با آنها نگران می شود. اما از آن طرف تیم ژوزه مورینیو هم ویژگی‌های خاص خودش را دارد.

شاید نتیجه ای که بتوان برای این بازی پیش بینی کرد تساوی 2-2 باشد چون دو تیم نقاط ضعفی از خود بروز داده‌اند و بازی رفت دو تیم دراولدترافورد هم نتیجه ای بهتر از تساوی یک-یک نداشت.

هواداران یونایتد نباید خودشان را گم کنند و در خیال و رویا غرق شوند. تساوی خارج از خانه برابر تیمی که خودش را برای چهارمین قهرمانی لیگ برتر آماده می کند واقعا نشانه پیشرفت است.

منبع:آی اسپورت