شروع فاجعه بار چلسی در فصل جدید رقابت های لیگ برتر، مشابه الگو های سه ساله آقای خاص هستند.
به گزارش کلوپ هواداران چلسی ، بعد از ظهر روز یکشنبه، پس از سنگین ترین شکست مورینیو در لیگ برتر، او طبق عادت بهانه جویانه همیشگی نتیجه 3-0 حاصل شده در دیدار مقابلمنچسترسیتی را نتیجه ای “غیرواقعی” خواند.
اما حقیقت چیز دیگری است، قهرمان فصل قبل رقابت ها بازی فوق العاده ضعیفی را به نمایش گذاشت که ما حصل آن، اختلاف 5 امتیازی ایجاد شده در طی 2 هفته از رقابت هاست، چیزی که با آمادگی فعلی تیمهای شهر منچستر و ناآمادگی این چلسی، احتمال دفاع از عنوان قهرمانی را برای آقای خاص سخت میکند.
کمتر مورینیو را بازنده دوئل های بزرگ دیده ایم ولی با استاندارد های آقای خاص، چند هفته گذشته، برای او و تیمش شبیه به کابوس سپری شده است. خوردن 8 گل در دیدار های پیش فصل، خوردن 5 گل و کسب تنها یک امتیاز در دو دیدار ابتدایی فصل، شکست مقابل رقیب سنتی آرسن ونگر، تحقیر در اتحاد، جنگ های رسانه ای با ونگر، مارتینز و همسر بنیتز، مشکلات پیش آمده با کادر پزشکی و نمایش ضعیف در پنجره نقل و انتقالات تابستانی، همگی چشمه هایی از دور بودن آقای خاص از استاندارد های همیشگی اش هستند، کابوس فصل های سوم که دست از سر مورینیو بر نمیدارند.
آخرین نزاع مورینیو، تعویض عجیب جان تری، کاپیتان محبوب آقای خاص در بین دو نیمه بازی مقابل سیتی بود که مورینیو آن را تعویضی “تاکتیکی ” خواند، گرچه سخت است باور کنیم که این تعویض تنها به دلایل تاکتیکی صورت گرفته است. تری در 177 مین حضورش در زمین در زمان مربیگری مورینیو، پس از آنکه 176 مرتبه قبلی تعویض نشده بود، بالاخره طلسم تعویض ناپذیری خود را شکسته شده دید تا این چنین مغموم و شکسته، در اندیشه بازنشستگی فرو رود.
گرچه خیلی زود است که درباره فصل جدید اظهار نظر کنیم، تنها دو هفته از رقابت ها گذشته است. با اینحال، چلسی و مورینیو در روند خوبی قرار ندارند. نگاهی که به کارنامه مورینیو بیندازیم، همانقدر که او در فصل های دوم حضور خود، موفقیت آمیز ظاهر شده است و در تمام تیم های تحت رهبری خود در فصل دوم حضورش، موفق به قهرمانی لیگ های داخلی شده، در فصل های سوم حضورش، ناموفق بوده است. او در پورتو و اینتر میلان، کارش به فصل سوم نکشیده و پس از دو سه گانه به همراه این تیم ها، به تیم بعدی خود یعنی چلسی و رئال مادرید پیوسته است، اما دوره اول حضورش در چلسی و حضورش در رئال، با ناکامی های تلخش در فصل سوم، به اخراج کشیده شده است.
در دوره اول حضور در چلسی، پس از کسب نتیجه ضعیف در فصل سوم حضور در رختکن آبی ها، با خرید آندری شوچنکو به نظر رومن آبرامویچ و بدون مشورت با آقای خاص، اصطکاک عجیبی بین این دو شکل گرفت که باعث شد، مورینیو پس از تنها 8 بازی در فصل 2007-2008، از کار برکنار شود. پس از آن و پس از دو فصل رویایی در جوزپه مه آتزا، آقای خاص کوله بارش را برای سفر به مادرید جمع کرد.
در رئال و با هم عصر شدن با بارسلونای گواردیولا، کار بسیار سختی را برای مورینیو میشد در نظر گرفت، کاری که در فصل اول با قهرمانی در کوپا دل ری با پیروزی در بازی فینال در ال کلاسیکو و قهرمانی در لیگ با شکستن رکورد امتیاز تاریخ لالیگا در فصل دوم، با موفقیت از پس آن برآمده بود. اما فصل سوم با کاهش درصد پیروزی های رئال از 84.2 به 68.4 ، نزاع با ایکر کاسیاس، سرخیو راموس، مسوت اوزیل، پپه و طرفداران رئال مادرید، اختلاف 15 امتیازی ذر پایان لیگ و شکست خانگی مقابل رقیب همشهری در فینال کوپا را سبب شد تا تلخ ترین سناریوی ممکن برای مورینیو به اجرا در آمده باشد و پس از سه سال حضور در جمع کهکشانیها، او سانتیاگو برنابئو را به بدترین نحو ممکن ترک کند.
با ” تلخ ترین فصل دوره حرفه ای” نامیدن آخرین فصل حضور در برنابئو، مورینیو بار دیگر به استمفوردبریج بازگشت و این بار با “آقای خوشحال” نامیدن خود، به ابراز احساسات طرفداران چلسی واکنش نشان داده و به نحوی، به طرفداران و کادر باشگاه رئال مادرید، طعنه میزند. در دوره دوم حضور در چلسی اما، کار در فصل اول خوب استارت میخورد ولی “اسب کوچک قهرمانی” با وجود دبل کردن مدعیان دیگر، در انتهای فصل کم آورده و به رتبه سومی لیگ بسنده میکند. فصل گذشته نیز، با خرید سسک و کاستا، مورینیو مقتدرانه ترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر را برای چلسی و آبرامویچ به ارمغان می آورد تا بار دیگر ثابت کند مرد بازسازی تیمهایش در فصل دوم حضور خود است. اما سوال مهم درباره فصل سوم اوست، جایی که قبلا نشان داده از پس آن نمیتواند بربیاید.
باید دید، آقای خاص میتواند از منجلاب و سندروم فصل های سوم خود، این بار بربیاید یا خیر؟
