یادداشت های حمید رضا صدر/هفته دوم لیگ برتر؛برنده ها وبازنده ها
سایه روشن های هفته دوم لیگ برتر کدام ها بودند؟
میهمان ناخوانده: هال سیتی
منچستر یونایتد، منچستر سیتی و چلسی 6 امتیازی هستند و همین طور هال سیتی به رهبری مایک فلان. همان کسی که پس از استعفای استیو بروس هنوز عنوان سرمربی را هم به او نداده اند! بروس، هال را به دلیل بی اعتنایی مدیران باشگاه به تقویت تیم ترک کرد و احتمالا اکنون با حیرت به جدول لیگ نگاه می کند.
مربی بی ترحم: پپ گواردیولا
خوب ممکن است بی ترحم باشد، ولی در این جور موارد به ندرت اشتباه کرده است. پپ با کنار گذاشتن جو هارت سنگربان تیم ملی انگلیس، بی تعارف بودنش را به رخ کشید. او پیشترها هم این راه را رفته بود: کنار گذاشتن رونالدینیو و دکو پس از نشستن روی نیمکت بارسلونا.
بهترین خط حمله: منچسترسیتی
زدن 11 گل در سه دیدار متوالی آبی آسمانی پوش ها را به پرواز درآورده است. آگرو طی برد 4-1 دو گل به استوک سیتی زد تا 6 بار طی یک هفته دروازه ها را باز کند : 3 گل به استوا بخارست به علاوه دو ضربه پنالتی از دست رفته در همان دیدار، یک گل به ساندرلند از روی نقطه پنالتی. نولیتو هم 3 گل زده و یک پاس گل داده، رحیم استرلینگ سه پاس گل ارسال کرده و کوین دی بروین دو پاس گل.
نبرد ایتالیایی: والتر ماتزاری - آنتونیو کونته
نبرد دو مربی ایتالیایی لیگ پر فراز و نشیب بود. واتفورد با شوت مهلک و زیبای کاپو جلو افتاد، ولی مردان ماتزاری نتوانستند طی 35 دقیقه باقیمانده از تک گل شان دفاع کنند. باتشوایی توپ را با ریباند به گل تساوی بخش بدل کرد و سپس دیگو کوستا گل دوم را با پاس معرکه فابرگاس به ثمر رساند تا چلسی 2-1 واتفورد را شکست دهد. چلسی طی شش روز دو بار پیاپی در لیگ پیروز شده است چیزی که در سراسر فصل پیش فقط یک بار رقم خورده بود!
مرد نجات بخش چلسی: دیگو کوستا
با آن ریش به صورت غریبی شبیه کاپیتان هادوک قصه های تن تن شده و مثل کاپیتان هادوک هم نق می زند و هم مسیر حرکت را تغییر می دهد. او این جا هم می توانست اخراج شود، ولی این بار هم مثل پنج روز پیش برابر وستهم اخراج نشد تا در واپسین دقایق دروازه را باز کند و سه امتیاز برای چلسی به ارمغان آورد.
زلاتان: رکوردهای شخصی
دو بار سنگر ساوتهمپتون را در اولین بازی اش در اولدترافورد باز کرد تا طی دو بازی 3 گل زده باشد. ایبرا در اولین بازی هایش همیشه درخشیده: در لیگ قهرمانان (دو گل برای آژاکس برابر لیون در لیگ قهرمانان 2002)، سری آ (برای یوونتوس برابر برشا)، لالیگا (برای بارسا مقابل خیخون در ینوکمپ)، لوشامپیونه (برای پاریسن ژرمن مقابل لورین با ضربه پنالتی آخرین دقیقه که بازی را به تساوی 2-2 کشاند) و لیگ برتر (برابر بورنموث) گل زده است.
پل پوگبا: رولز رویس
اولین باری که با پیراهن یونایتد راهی میدان شد سال 2011 در جام اتحادیه به عنوان بازیکن ذخیره بود. آن روز 69 دقیقه با پیراهن سرخ یونایتد بازی کرد. او برابر ساوتهمپتون به میدان رفت، یعنی چهل روز پس از آخرین بازی اش برای فرانسه در یورو و 14 بار توپ را از حریفانش ربود که در این فصل یک رکورد به شمار می رفت. او سومین بازیکن میدان بود که حرکت کرد و زمین را تحت پوشش خود قرار داد. او خیلی ها را به وجد آورد. چنان که در ستایشش نوشتند "... پوگبا مثل یک رولز رویس در میانه میدان یونایتد ظاهر شد". نوشتند "... پاس چیپ او با پای چپ درون محوطه جریمه، خیال انگیز بود".
بازگشت هفته: مایکل آنتونیو در وستهم
او هفته پیش برابر چلسی آن قدر بد بازی کرد که اسلاون بیلیچ سرانجام او را از زمین بیرون کشید، ولی این بازیکن سیاهپوست 26 ساله انگلیسی برابر بورنموث تاریخ ساز شد و اولین گل وستهم را در ورزشگاه جدیدشان در نبردی پایاپای برابر 57 هزار تماشاگر زد. گلی دیرهنگام در دقیقه 85. گلی سه امتیازی با ضربه سر.
ونگر: همان پرسش تکراری
توقف بدون گل برابر لستر سیتی یعنی دو بازی و فقط یک امتیاز. یعنی پنج امتیاز کمتر از قافله صدرنشینان. پاتریک ویرا این آرسنال را تیمی بدون قدرت جسمی بالا و بدون شخصیت ویژه خواند. بازگشت کوشیلنی به قلب دفاع جای چمبرز و ترکیب قابل قبول کوشیلنی - هولدینگ دلگرم کننده بود، ولی مدافع ذخیره کوشیلنی چه کسی بود؟ کریستین بیلیک بازیکن 18 ساله لهستانی. در آن سوی میدان چه کسی در غیاب ژیرو در خط حمله بازی می کرد؟ آلکسیس سانچز. حالا می توان پرسید "چرا ونگر اجازه داد جوئل کمپل به صورت قرضی راهی اسپورتینگ لیسبون شود؟" و البته همان پرسش تکراری "چرا آرسن تیمش را تقویت نکرده؟ این 200 میلیون پوندی که دائما به آن اشاره می شود کجا است و به چه کار آمده؟"
پیروزی غیرمنتظره: برنلی برابر لیورپول
آنها در نیمه اول دو گل به لیورپول زدند و در نیمه دوم با نظم مثال زدنی از دروازه شان دفاع کردند. این که هیچ یک از مردان شون دایچ کارت زردی دریافت نکرد نشان از توانایی جسمی والای شان برابر ستاره های لیورپول می داد.
شکست غیرمنتظره: لیورپول مقابل برنلی
پیروزی 4-3 در زمین آرسنال به شکست 0-2 برابر برنلی گره خورد تا لیورپول دوران کنی دالگلیش و براندن راجرز را به یاد آوریم: یک هفته خوب و یک هفته بد، یک هفته بالا و یک هفته پایین. لیورپولی ها 26 شوت راهی دروازه برنلی کردند و بازیکنان برنلی فقط 3 شوت زدند و دو با دروازه مینیوله باز شد. کوتینیو 8 شوت زد که فقط یکی از آنها در قاب دروازه قرار گرفت. لیورپول 12 ضربه کرنر نواخت و برنلی فقط یک بار. لیورپول 80.4 درصد اوقات توپ را در اختیار داشت و از سال 2003 تاکنون هیچ تیم بازنده ای در لیگ برتر این قدر توپ را در اختیار نداشته است. از این نگران کننده تر دریافت 5 گل طی دو دیدار بوده است. یعنی بدترین خط دفاع لیگ کنار استوک سیتی. قرار گرفتن جیمز میلنر در دفاع چپ جای مورنو و ترکیب لوورن – کلاوان در قلب دفاع شکننده بودند. دیلی میل پرسیده "...آیا کسی میان طرفداران لیورپول هست که به کسب عنوان قهرمانی در این فصل اعتقاد داشته باشد؟"
مدافعان تسلیم شده
فقط دو هفته از لیگ سپری شده و دروازه همه تیم ها باز شده است. همه تیم ها گل خورده اند.
مهاجمان تیم ملی انگلیس
دو هفته از لیگ سپری شده و هیچ یک از ملی پوشان انگلیسی گل نزده اند، نه جیمی واردی، نه هری کین، نه مارکوس رشفورد، نه دنیل استوریج.
منبع:طرفداری
