اولین جدال ونگر با کونته، بازی با تاکتیک جدید یا دربی سنتی؟

شنبه برای اولین بار آرسن ونگر و آنتونیو کونته در قالب دربی حساس لندن به مصاف هم خواهند رفت.  

بیست سال از اولین حضور آرسن ونگر روی نیمکت مربیگری آرسنال می گذرد. بعد از دو دهه، هیچ یک از 19 مربی که در فصل اولِ ونگر روی نیمکت مربیگری تیم های لیگ برتری نشسته بودند، اکنون در لیگ برتر حضور ندارند. زمانی که ونگر مربیگری آرسنال را بر عهده گرفت، به جز خودش فقط یک مربی غیربریتانیایی در لیگ برتر حضور داشت؛ رود گولیت. در واقع ونگر اولین مربی خارجی موفق در لیگ برتر بود که موفقیتش باعث شد پای دیگر مربیان خارجی هم به لیگ برتر باز شود. در 19 سال گذشته چلسی 13 مربی به خود دیده است که به جز گراهام ریکس، تمام آن ها خارجی بوده اند. حالا ونگر برای اولین بار با آنتونیو کونته روبرو خواهد شد که این جدال نوید یک نبرد تاکتیکی جذاب بین دو مربی با استایل کاملا متفاوت را می دهد.

لیگ برتر هرگز تا این حد تجمع مربیان خارجی  با استعداد را به خود ندیده است، که می توان گفت این اتفاق  تا حد معینی با حضور ونگر در آرسنال آغاز شد. درست است که گولیت قبل از ونگر در لیگ برتر بود، اما او بیشتر یک بازیکن افسانه ای بود که برای چلسی به عنوان بازیکن، بازیکن-مربی، و مربی فعالیت کرده بود و نه لزوما یک مربی بزرگ.

سبک ونگر کاملا متفاوت بود، اون یک خارجی بود که محدودیت های فوتبال انگلیس را دید و ویژگی ها و تفاوت های ظریف آن را درک کرد. ونگر انقلابی در فوتبال بریتانیا بوجود آورد، مخصوصا در زمینه های مثلِ سبک پاسکاری، مسائل فیزیولوژی، و خرید بازیکنان خارجی. او یک مربی انقلاب گر بود که الهام بخش بقیه مربیان در لیگ برتر شد.

در بیشتر پارامترها، آرسنال و چلسی هر دو به اندازه سایر تیم ها به پیشرفت لیگ برتر کمک کردند، آن ها تنها تیم هایی هستند که در دو دهه گذشته از مربی خارجی استفاده کرده اند و همچنین این دو تیم بیشترین علاقه را به بکارگیری بازیکنان خارجی داشته اند.  آرسنالی ها علاقه خاصی به بازیکنان فرانسوی دارند و در مقابل، چلسی با بازیکنان ایتالیایی مانوس تر است. چلسی اولین تیمی بود که در یک بازی تمام 11 بازیکن اصلیش خارجی بودند(سال 1999)، این اتفاق 5 سال بعد برای آرسنال تکرار شد.

از لحاظ فلسفه تیمی، دو باشگاه کمی متفاوت هستند، آرسنال باشگاهی با ثبات است که با روش سنتی و با اقتصادی سالم مدیریت می شود که تلاش کرده است به جوانان بها دهد و ثبات خود را با پایداری ونگر حفظ کند. در مقابل، قدرت چلسی بیشتر مدیونِ ثروت رومن آبراموویچ است که باشگاه را در سال 2003  خرید و با هزینه زیاد فوق ستاره ها را به این تیم آورد. در این مدت با آمدن مربیان مختلف، تاکتیک های متفاوتی در چلسی به کار بسته شده است.

از زمانی که آبراموویچ چلسی را خرید، این باشگاه افتخارات بیشتری نسبت به آرسنال به دست آورده است، این دوره همزمان شد با انتقال آرسنال از هایبوری به امارات که موجب شد آرسنال حدود یک دهه را با ریاضت اقتصادی پشت سر بگذارد.

آرسنال در دوران ونگر همیشه لیگ را بالاتر از تاتنهام به پایان برده است و رقابت خاصی با این تیم ندارد، و از زمان بازنشستگی فرگوسن خصومت آرسنال با منچستریونایتد هم کاهش یافته است. حالا سرسخت ترین و دردساز ترین رقیب آرسنال در سال های اخیر چلسی است، مخصوصا با رکورد ضعیفی که ونگر در رویارویی هایش با مورینیو داشته است. کونته مسئله جدیدی برای ونگر است و به نظر می رسد کونته از آن دست مربیانی باشد که ونگر در برابر آن ها به مشکل برمی خورد.

آرسنال-چلسی

اگر تاکتیک چلسی را با بازی این تیم مقابل لیورپول مورد قضاوت قرار دهیم، احتمالا مشکلاتی که چلسیِ کونته برای ونگر به وجود خواهد آورد بیشتر از مشکلاتی خواهد بود که در تقابل های اخیر دو تیم برای آرسنال به وجود آمده بود. این بدین معناست که چلسی یک بازی تدافعی و انفعالی را به نمایش خواهد گذاشت و منتظر فرصت خواهد بود تا آرسنال را در ضدحمله از پا درآورد.

عملکرد آرسنال در نیم ساعت پایانی بازی، قابل پیش بینی و ناامیدکننده است. آن ها می خواهند بازی را باز کرده و به عمق دفاع حریف بزنند در حالی که توانایی کنترل ضدحمله های احتمالی را ندارند.

کونته الزاما مربی ای با ذهنیت تدافعی نیست. تیم های او در اولین روزهای مربیگریش با سیستم هجومی 4-2-4 و با فوتبالی مسحور کننده و زیبا معروف بودند. با این حال این نکته قابل ذکر است که در بازی چلسی با لیورپول، خط دفاعی این تیم نتواست مانع کارهای عمقی هافبک های لیورپول شود و هندرسون خود را به این تیم تحمیل کرد و بازی خود را با یک فوق العاده تکمیل کرد.

اما کونته نکات لازم از بازی لیورپول را یاد گرفته است و مطمئنا شکل فعال تری از دفاع را در برابر آرسنال به کار خواهد بست. ولی از طرف دیگر چلسی در بازی با لیورپول میزبان بود، آیا آن ها قادر خواهند بود خارج از خانه در برابر مهاجم سریعی مثل سانچز که فضای خالی را به سرعت تشخیص می دهد و خود را به آنجا می رساند، مقاومت کنند؟

آرسن ونگر-کونته

اگرچه گواردیولا و کلوپ ورودی های جدید و هیجان انگیزی به لیگ برتر هستند، اما آن ها قبلا بارها به انگلیس آمده اند و در برابر تیم های انگلیسی بازی کرده اند و کمابیش با سبک فوتبال آن ها آشنا هستیم. اما کونته کاملا برایمان تازگی دارد او زمانی که مربی یوونتوس بود فقط دو بار با تیم های انگلیسی روبه رو شد که هر دو بار با چلسی بود، در یکی از این رویارویی ها چلسی را با نتیجه 3-0 شکست داد و موجبات اخراج دی متئو را فراهم کرد-در واقع قبل از اینکه کونته به چلسی بیاید، او را فقط یک بار در استمفوردبریج دیده بودیم.

هنوز باید منتظر بمانیم و ببینیم کونته در آنفیلد، اولدترافود، اتحاد و امارات چه خواهد کرد. ونگر هم تاکنون با گواردیولا و کلوپ رودررو شده است اما نه با کونته. بنابراین از بسیاری از جهات به نظر می رسد که این یک بازی با وضعیت تقابل تاکتیکی ناشناخته خواهد بود. اما شاید این احساس هم به ما دست دهد که این بازی مثل همه جدال های سنتی آرسنال و چلسی خواهد بود.

منبع:طرفداری