چگونه کونته از چلسی تیمی مدعی ساخت؟

تاثیرات کونته بر چلسی و نتایج آن که باعث شده آبی های لندن، از مدعیان اصلی جزیره محسوب شوند را به قلم Mark Ogden از وبسایت Espnfc می خوانید. 

 

پس از  پیروزی چلسی بر تاتنهام، داوید لوئیز که به خاطر این برد ارزشمند بسیار شادمان بود، آنتونیو کونته را در آغوش گرفت. شاید به نظر این اتفاق کوچکی به نظر بیاید، لحظاتی به ظاهر بی ارزش که در واقعا ارزش واقعی یک باشگاه فوتبال را نشان می دهد. محبت لوئیز به کونته در پایان بازی، این امر را تایید کرد که چلسی، با صمیمیت و اتحاد تیمی، به یکی از بزرگترین مدعیان قهرمانی در لیگ جزیره تبدیل شده است.

ریو فردیناند، که به عنوان کارشناس، این بازی را تحلیل می کرد، از اتحاد آبی های لندن گفت و آن ها را ستود که تنها چند دقیقه بعد از گل اریکسن، واکنش نشان دادند. چلسی به هفتمین پیروزی با ارزش و متوالی دست یافت، آن هم پیش از جدال حساس با منچسترسیتی در ورزشگاه اتحاد که شاید تکلیف برخی چیزهارا در کورس قهرمانی مشخص کند.

"وحدت" شعار چلسی در این فصل است. ژوزه مورینیو تنها یک سال پس از قهرمانی چلسی، با مشکل پیدا کردن با امثال ادن هازارد، دیگو کوستا و نمانیا ماتیچ، هم مقدمات اخراج خود را فراهم آورد و هم اینکه چلسی را از عرش به فرش رساند.



به آن هایی که تصمیم کونته مبنی بر روی آوردن به دفاع سه نفره، را تنها عامل پیروزی های اخیر پس از شکست های بد و تحقیر آمیز مقابل آرسنال و لیورپول می دانند باید گفت، مهم ترین دلیل، صمیمیت و نزدیکی دون آنتونیو با بازیکنانش است. این مربی ایتالیایی تنها 16 بار بر روی نیمکت چلسی نشسته است اما تیمی که ساخته، واقعا تحسین برانگیز است. شاید بتوان گفت هیچ آثاری از مورینیو در این تیم دیده نمی شود، گرچه این حقیقت است که اکثر بازیکنان فعلی، توسط ژوزه به چلسی آمده اند.

کاری که کونته کرد این بود؛ سریعا ایده هایش را در تیم پیاده کرد و ذهنیت تیم را به ذهنیتی پیروز و برنده تبدیل کرد. او احترامی بی پایان کسب کرده است، شاید همین مثالی که از لوئیز زده ایم، بهترین مثال برای اثبات این حرف باشد که آنتونیو، علاوه بر ایتالیا، در انگلیس هم دون آنتونیو خطاب می شود. شاید کونته در کنار خط کمی دیوانه وار به نظر برسد اما فلسفه وی، بر روی بازیکنان تاثیر گذاشته و در هر بازی 11 جنگجو وارد زمین می شوند.

تعویض سیستم به سه دفاع، باعث شد این تیم به یکی از مدعیان اصلی تبدیل شود؛ گرچه خود کونته اصرار دارد که در این مورد حرفی نزند. او گفته بود:

خیلی زود است که بخواهیم در مورد قهرمانی صحبت کنیم. لیگ سختی است. تاتنهام نشان داد که شش یا هفت تیم، برای قهرمانی می جنگند. مهم است که به همین رویه ادامه و اعتماد به نفسمان را افزایش دهیم اما پیروزی در بازی بعدی مقابل سیتی نیز مهم است.

 نقش کونته مانند ساعت کار می کند، اما دلایلی دارد. حضور انگولو کانته، به ماتیچ اجازه و فضا داده است تا بیشتر در کارهای هجومی شرکت کند. فصل گذشته به دلیل اینکه فابرگاس قادر نبود وظایف دفاعی اش را به خوبی انجام دهد، با ماتیچ زوج مناسبی تشکیل نداده بود. در نتیجه اعتماد به نفس ماتیچ کاهش یافت و آقای خاص در خط هافبک، باکمبود مواجه شد.



با عدم آمادگی ایوانوویچ و تری، کونته با آزپلیکوئتا، کیهیل و لوئیز اعتماد کرد و مزد اعتمادش را نیز گرفت. شاید بزرگترین کار کونته، اعتماد به ویکتور موزس باشد، کاری که سایر مربیان در انجام آن ناکام بودند؛ کونته از این هافبک نیجریه ای، وینگری توانمند ساخت. در خط حمله، کوستا تاثیر گذارترین مهاجم جزیره است. کوستا 10 گل و 4 پاس گل به نام خود ثبت کرده است. کونته ایمان را در آن ها زنده کرد، کاری کرد که باور کنند قهرمانند و برای قهرمانی ساخته شده اند.



فوتبالیست ها و ورزشکاران مشهور، در زمینه مربی حساسند. آن ها به دنبال این هستند که مرد تازه وارد در باشگاه، چگونه آن ها را به بازیکن بهتری تبدیل خواهد کرد و اگر در اولین برخورد، میان بازیکنان و مربی تماسی برقرار نشود، فصل پیش از شروع، تمام می شود. اما کونته می دانست چه کار کند، او در تمرینات ایده های خود را به تیم تزریق کرد، به جای خرید های گران قیمت، سعی کرد ایمان را در بازیکنان زنده کند و موفق شد و تنها پس از چهار ماه، تاثیری که یورگن کلوپ بر روی لیورپول گذاشته است را تکرار کرد، احترام و ترسی که بازیکنان منچسترسیتی نسبت به گواردیولا دارند را کسب کرد.

منبع: طرفداری